Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
BurgundczycyiArmaniacyzdołalizakończyćwzajemnewaśnie
iwspólniestawićczołoHenrykowi,byłabyszansanauratowaniekraju.
Aleniepotrafili.Naspotkaniukryzysowymobufrakcji,któreodbyło
sięnamościewmieścieMontereau10września1419roku,książę
BurgundiiJanbezTrwogi–dzierżącywładzęnadkrólem,królową
idworem–zostałzamordowanyprzezarmaniackiegolojalistęciosem
siekierywgłowę.(Wielelatpóźniejczaszkęksięciaprzechowywano
jakociekawostkęwklasztorzeKartuzówwDijon.Przeorklasztoru,
pokazującjąprzebywającemutamzwizytąkrólowiFranciszkowiI,
wyjaśniał,żetoprzezdziuręwtejczaszceAnglicyweszlidoFrancji).
KrólowaIzabelaiBurgundczycyuznaliwówczas,żekażdeinne
wyjściebędzielepszeniżzawarciepokojuzeznienawidzonymi,
zdradzieckimiArmaniakami.ZwrócilisiędoHenrykazpropozycją
pokojową,proponującmuwzamiannajwiększydar,jakimieli
dozaoferowania:koronęfrancuską8.SzaleństwoKarolaVInie
pozwoliłomuuczestniczyćwnegocjacjachdotyczącychprzyszłości
własnegokrólestwa.TraktatpokojowypodpisanowkatedrzewTroyes
21maja1420roku.JegopierwszyzapisgwarantowałHenrykowiV,
królowiAnglii,małżeństwozksiężniczkąKatarzyną,mianował
gorównież„dziedzicemiregentemKrólestwaFrancji”.
MałżeństwoKatarzynybyłozatemkluczowedlaobudynastii.
FrancuskieksiężniczkijużwcześniejpoślubiałyPlantagenetów:
upodłożawojnystuletniejleżaływgruncierzeczyzaślubiny
angielskiegokrólaEdwardaIIzIzabeląFrancuskąw1308roku,które
zmieszałykrólewskąkrew.Nigdydotądjednakdynastieangielska
ifrancuskaniełączyłysiękonkretniewcelupołożeniadwóchkoron
nagłowiejednegokróla,jakmiałosiętostaćteraz,gdytylko
nieszczęsny,oszalałypięćdziesięcioletniKarolwreszcieodejdzie
ztegoświata.
Ceremoniaślubnamiałakilkapięknychmomentów.Jeden
zpóźniejszychkronikarzypisał,żeHenryknaznakszacunkuofiarował
