Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wyjaśnienietejzaskakującejdecyzjimożebyć
opartejedynienaspekulacjach.Wydajesię
nieprawdopodobne,żebyCyrankiewicznieprzyjął
jasnowyrażonegostanowiskaWydziału
AdministracyjnegoKC.Jegorolasprowadzałasię
faktyczniedopodpisaniaprzygotowanegowbiurach
KCdokumentu.Aten,sporządzonywlistopadzie,
wsposóbjednoznacznykwestionowałkandydaturę
Wojtyły.
Opróczpowodówodrzuceniatejkandydatury,
zarysowanychwprzytoczonymwcześniejfragmencie,
istniałjeszczejeden.Partyjniurzędnicyzakładali,
żeordynariuszemnakatedrzekrakowskiejmusibyć
ktoś,kto—najprawdopodobniejjakoprzyszły
kardynał(tytułtenbowiemwydajesięprzypisany
dotegobiskupstwa)—osłabipozycjęprymasa
Wyszyńskiego.Przyjętowięc,żeprymaswswoim
piśmiezwrześnia1963rokuprzedstawia
kandydaturytakichosób,którewedługniegonie
mająszansnakardynalskąnominacjęlubteżjako
ordynariuszebędąmuwpełnipodporządkowane.
Tymczasemdwiepierwszesesjesoborudowiodły,
żeKarolWojtyłapokazałsięnatymnajważniejszym
forumKościołapowszechnegojakoosobowośćbardzo
interesująca,swojąwiedząitalentami
dyplomatycznymiumiejącazjednaćsobiewielu
wpływowychwStolicyApostolskiejhierarchów.
Szczególniedrugasesja,zwołanaprzezpapieża
PawłaVIwewrześniu,azakończonawpierwszych
dniachgrudnia1963roku,mogłamiećdlaKarola
Wojtyłyznaczeniedecydujące.WoczachPawłaVI,
formułującegozałożeniaswojejpolitykiwobec
EuropyWschodniej,osobamłodegobiskupa
zKrakowa,prezentującegootwartość
ipodkreślającegowagęzwiązkuduchowieństwa