Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wobradachsoboru.
Od11Xdo8XII1962rokuKarolWojtyła
uczestniczyłwpierwszejsesjisoboru,dającsię
poznaćjakobiskuposzczególnychwalorach
umysłowych.Postawapodczaspracsoborowychstała
się,bezwątpienia,jednązzasadniczychprzyczyn
dynamicznegorozwojujegokarierywKościele
powszechnym.Od7Xdo4XII1963rokuWojtyła
przebywałwRzymienadrugiejsesjisoboru,
wygłaszając25XIwRadiuWatykańskimgłośną
konferencjęorolilaikatuwKościele.Pozakończeniu
sesjiodbyłpielgrzymkędoZiemiŚwiętej.Trzecia
sesja,trwającaod14IXdo21XI1964roku,podczas
którejwystępowałwimieniucałegoepiskopatu,
przyniosłamuszczególneuznaniewopiniijej
uczestników.Zapoczątkowałateżbliskąwspółpracę
zpapieżemPawłemVI.Pomiędzysesjamiarcybiskup
krakowskiwziąłudziałwpracachzespołuroboczego
opracowującegokonstytucjęOKościelewświecie
współczesnym,współpracującznajznakomitszymi
teologami,m.in.zHenrimdeLubakiemiYves’em
Congarem.UczestniczyłteżwIVsesjisoboru,
od14IXdo8XII1965roku,będącjednym
zgłównychredaktorówkonstytucjiduszpasterskiej
Gaudiumetspes,
jednocześniezabierałgłos
wdyskusjiowolnościreligijnej.
Podstawowefaktybiograficzneniewielejednak
mówiąoklimaciedyskusjiwokółsoborowych
problemów.IchwykładniędawałWojtyła
wpublicznychwypowiedziachpodczasrozmaitych
konferencjiiwgłoszonychkazaniach.Aleatmosferę
sporówzilustrowaćmożeomówienierozmowy,jaką
prowadziłzprzyjaciółmiz„TygodnikaPowszechnego”
wswoimgabinecieprzyul.Franciszkańskiej
3,wieczorem9lutego1966roku.
