Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wspomnianewcześniejźródłooperacyjne
krakowskiegoWydziałuIVSB,zakonspirowanepod
kryptonimem„Gaj”,będącezainstalowanym
podsłuchemwpomieszczeniachpałacubiskupiego,
przyniosłotegodniaważneinformacjewynikające
zrozmowy,którejuczestnikamibyli:metropolita
krakowskiabpKarolWojtyła,asystentkościelny
„TygodnikaPowszechnego”ks.AndrzejBardecki
iredaktornaczelnyJerzyTurowicz.
Relacjaztejrozmowyzajęładziewięćstron
maszynopisu,opracowanegoprzezmajora
Bogusławskiego.Dokumenttenniestanowijedynie
stenograficznegozapisurozmowy,alepoprzez
omówieniawypowiedzistałsięswoistą—podjętą
przezfunkcjonariuszaSB—analiząpoglądówjej
uczestników.Zainicjowanaonazostaławredakcji
„TygodnikaPowszechnego”,stądobecnośćks.
BardeckiegoiTurowicza.Impulsemdorefleksjistała
sięponownieatmosferawokółorędziadobiskupów
niemieckich,traktowanegoprzezredaktorów
„Tygodnika”jakodziałaniewłaściwe,aledoraźne,
niebędąceelementemgeneralnejstrategii
funkcjonowaniaKościoławpaństwie
komunistycznym.
Wedługks.Bardeckiegoistniejądwie
konkurencyjnekoncepcje:Kościółsoborowy,którego
egzemplifikacjąmożebyćorędzie,orazmający
masowycharakterKościółmilenijnyzniezwykle
mocnozaakcentowanymkultemmaryjnym.Bardecki
miałuważać,żeobatenurtypowinnyściślezesobą
sięwiązaćistaćsięźródłemwizjiprzyszłościnietylko
Polski,alecałegoświata,takjaktopostrzegaPaweł
VI.
