Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dzieciństwo.Scenagłówna.
Podwórko
Leningrad.ZaułekBaskowa.Dompodnumerem12.
„Klatkaschodowa–okropna.Mieszkaniekomunalnebez
wygód.Anigorącejwody,aniwanny.Toaletawbitawkąt
półpiętra.Zimna,obrzydliwa.Przyschodachmetalowa
poręcz.Schodywyszczerbione,niebezpieczne”22.
Podwórko.Płatytynkutuiówdzielitościwiezakrywają
cegłę,możekiedyśiczerwoną,terazburą,miejscami
sczerniałą.Futrynyokien,dawniejzapewnebiałe,
pociągniętobrązowąfarbą,któramarszczysięiłuszczy
nawyszczerbionąblachęparapetów.Podczasdeszczu
strumieniewodybryzgajązrynnyurwanejgdzieś
nawysokościpierwszegopiętraizamieniająstudzienne
podwórkowmałemorze.Zapasowyodpływłatwosię
zatyka,agłównyzniknąłpodruinamitejczęścidomu,
naktórąspadłabomba.Ruinyjużsiędorosłymopatrzyły,
aledladzieciwciążpozostająfascynującątajemnicą.
Poszarpanybetonnazamkniętymczteremaścianami
placykustanowibojowewyzwaniedlaniewprawnych
stóp.Podmurempiętrzysięstertabaliidesek,odlat
niepotrzebnanikomu,pociemniałaodśnieguideszczu,
smutnajakwojennewspomnienie23.
Tokrólestwotutejszejdziecięcejkonfraterni.Jejcały
świat.
Pewnegodnia…
„Mieliśmywtedyposześć,siedemlat,kiedyciocia
Marusia,matkaPutina,przyprowadziładonasmałego
Wowę–wspominanajbliższyjegoprzyjaciel
zpodwórkowychlat,SiergiejBogdanow–»Chłopcy,
tomójsyn,WowaPutin.Przyjmijciegodoswojej
kompaniiinieróbciemukrzywdy«”24.
Czynazapleczuleningradzkiegodomupojawiłsięten
samWowa,októrymdaremniechciałasięczegoś
dowiedziećniejakaWieraNikołajewnaPutin,pomężu
Osiepaszwili,zamieszkaławewsiMetechiwGruzji?„Jest
winternacie”–uparcieodpowiadalijejrodzice
