Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
Rozdział1
bieństwawceluuzyskaniadokładnychszacunków.Natomiastczęściejrozważają
najgorszyscenariuszimaksymalizująsposóbzabezpieczeniasięprzedjegoreali-
zacją,takżebyfunkcjaużytecznościwyrażałasięwzoremmaxxminpÎDEpu(x).
1.2.Teoriaportfelowa
TeoriaportfelowazostałasformułowanaprzezH.Markowitza(1952).Głów-
nymjejzałożeniemjest,żeinwestorpodejmującdecyzjeinwestycyjne,atym
samymkonstruującportfelinwestycyjny,dążydozwiększeniazyskuijednocze-
śniezmniejszeniaryzyka.Wzwiązkuztympowinienuwzględniaćżneryzyka,
jakiesązwiązanezjegoinwestycją.Wswoimmodelupodejmujeproblem
dywersyfikacjiryzyka.Zadanieminwestorajestminimalizacjaryzykamierzo-
negowariancją,przyustalonymzgórypoziomiezyskumierzonegowartością
oczekiwaną,jakichceosiągnąć.ModelH.Markowitzajesttakżenazywany
modelemśredniej-wariancji(ang.mean-variancemodel).
Analizującrynekdostrzegłon,żeinwestycjawpapierywartościowejest
obarczonadwomarodzajamiryzyka:
systemowym(rynkowym)oraz
niesystemowym(specyficznym).
Ryzykoniesystemowejestpowiązanezdanymindywidualnyminstrumen-
temfinansowym.Jegoredukcjamożemiećmiejscewprzypadkudywersyfikacji
portfelapapierówwartościowych,przyczymkorelacjapomiędzynimipowinna
byćjaknajmniejsza,azróżnicowanieinstrumentówjaknajwiększe.Jednocze-
śniekrańcowekorzyściztytułudywersyfikacjiportfelamaleją,ażdopoziomu
wyznaczonegoprzezryzykosystemowe.Ryzykosystemowezależyodryzyka
wskaźnikarynkuorazodwspółczynnikabeta,któryrównieżświadczyoryzyku
rynku,gdyżodzwierciedlapowiązaniestopyzwrotuakcjizestopązwrotuport-
felarynkowego.Natomiastryzykoniesystemowejestokreślaneprzyużyciu
wariancjiskładnikaresztowego.Dużyudziałryzykasystemowegowogólnym
ryzykuakcjiwskazuje,żeogólneryzykozwiązanezsytuacjąnarynkumaduży
wpływnaryzykoakcji.
Prezentacjazjawiskazostałaprzedstawionanawykresie1.3.