Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I
Wszystkosięstaćmoże,ależebysięAndrzejSanickimiałżenić,
toszczyt,coplotkawymyślićzdolna.
ApaniCelina?
Gdytawieśćgruchnęłapomieście,każdyramionamiruszył
—nawetniezaprzeczał—byłtoabsurd.
Plotkajednakniecichła,owszem1,utrwaliłasię.Mówiono,
żepodobnopanAndrzejzojcemsiępojednał,żekawalerskieswe
mieszkaniezwija,żeojciec,żepanprezesustępujemupierwszepiętro
wswejkamienicynaMarszałkowskiej,żewidzianoichobupodrękę
wychodzącychodjubilera.Słowemdziwa.
Więczaczęliznowuwszyscypytaćjednogłośnie:
—CóżnatopaniCelina?Żyjeipozwala?
—Żyje,pozwalaiśmiejesię!—uspokoiłmalarz,JózefRadlicz,
któryupaniCelinybywałcopiątek.
Saniccybyliszerokoznani;ojciec—powagaprawnicza,syn
—zdolnytechnik.Kołoznajomychbyłotedy2szerokie—gawędom
niebyłokońca.
Andrzejpośmiercimatkizojcemsięporóżnił,doszłodozupełnego
zerwania.Jednimówili,żeimposzłoospadek—nieboszczkabyła
bardzobogata—drudzy,żejużwtedyojciecwymagał,bysynzpanią
Celinązerwał.
Odtądminęłytrzylata.Ludziejużsięoswoilizzerwaniem,zpanią
Celiną,ztrochęhulaszczymżyciempięknegoAndrzeja,gdywtem
tawiadomość!Saniccyznaleźlisięznowunaustachcałegomiasta.
DoktorMorawski,staryznajomyprezesa,zktórymcowieczór
grywałwwinta3inależałdozaufanych,byłobleganyprzezpanie
swojewdomuiprzezwszystkichznajomych.
Aledoktorbyłtokpiarzidowcipniś—każdemupodsekretem4
