Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4
1.Historiaterapiizajęciowej
pacjentowimożliwościtakiegozaangażowaniajestelementempromocjizdrowia.
JegonotatkęzatytułowanąThePhilosophyofOccupationalTherapyz1921r.,którą
przygotowałnaVSpotkanieNarodowegoTowarzystwaPromocjiTerapiiZajęciowej,
możnauznaćzapodstawęmyśliiwizjiówczesnejterapiizajęciowej[O’Brien,2011]:
njestwielerytmów,którewyznaczająnaszeżycie:dniainocy,snuiczuwania,
iwreszciewielkiejczwórki:pracyizabawy,odpoczynkuisnu,któretonasz
organizmmusibyćwstaniezbalansować.Jedynądrogąprowadzącądoosiąg-
nięciabalansujest(ł)programcałościowegożyciajakopodstawyczucia,
myślenia,zabawyirozwojuzainteresowań”(tłumaczeniewłasne)[Meyer,1922].
NałożeniesięfilozofiiruchuArtsandCraftszobserwacjamipoczynionymiprzez
lekarzyzaowocowałopowstaniemwarsztatów,wktórychpacjenciręczniewykonywali
staranniezaprojektowaneproduktycodziennegoużytku,takiejakręcznikidorąk,ce-
ramicznewazyczycementowedonice.Owewarsztatybyłypierwsząpróbącelowego
zaangażowaniawpracęosóbniepełnosprawnych,któredotejporyniemiałymożliwości
produktywnegozajęcia.Tewydarzeniabezpośredniozaowocowałyrozwojemterapii
zajęciowejjakoprofesji.
Rycina1.1.AdolfMeyer.
Źdło:http://www.otcentennial.org/the-100-people/meyer;opublikowanozazgodąAOTAArchives.