Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Współczesneparadygmatywdydaktycewojskowej
19
kierunkukształcenia
33
.KrzysztofKrakowskirozpatrujedydaktykęwojskowąwkilku
ujęciachznaczeniowych-wsensienaukowym,poznawczym,wsensieinstytucjonal-
nymiwsensietreści.Przyczymwsensietreściowymdydaktykęwojskowąodnosi
wspomnianyautordotegowycinkaotaczającejnasrzeczywistości,którywsposób
bezpośrednilubpośrednidotyczykształceniaiszkoleniawsiłachzbrojnych
34.
JużTadeuszNowackizwracałuwagęnamnogośćiróżnorodnośćprocesów
kształcenia,dokonującychsięwwojskunanajrozmaitszychpoziomachiwnaj-
rozmaitszychkierunkachspecjalizacyjnych.Miałnauwadze,wtymkontekście,
odrębnezarysypodręcznikowe(dotyczącedydaktyki-przyp.K.K.)dladowódców
plutonówikompanii,dladowódcówbatalionówipułków,dlawykładowcówszkół
oficerskich.Oddzielnieteż,zdaniemautoraDydaktykiwojskowej,należałobyopra-
cowaćdydaktykędlaużytkuakademiiwojskowych.WidziałwięcTadeuszNowacki
miejscewojskowejdydaktykiakademickiejiwdydaktycewojskowej,iwdydaktyce
akademickiej.Zatemwkażdymzpowyżejprzytoczonychprzypadków,zewzględu
nainnepotrzebyiinneprzygotowaniekadry(żołnierzyzawodowych-przyp.K.K.),
należyelementywiedzydydaktycznejująćwinnąstrukturę,dostosowanąwłaśnie
dokonkretnychpotrzeb
35.
1.3.Przemianywspółczesnejdydaktykiiichimplikacjedla
dydaktykiwojskowej
Postulowaneifaktyczniedokonującesięprzemianywcałymsystemieeduka-
cyjnymimplikująnowepodejściedosprawkształcenia.Wświetleszerokiegonurtu
myśli,jakiewynikajązpsychologiihumanistycznej,ciągleżywestajesiępytanie
onowywymiarczłowieka,jegorozwójiedukację.Jakprowadzićczłowieka,jako
niepowtarzalnąindywidualność,dopełniczłowieczeństwa,dowolnościiżycia
zgodnegozprawdą?Jakwpływaćnaosobęludzką,abypomócjejukształtowaćnie
tylkointelekt(boczłowieknieskładasiętylkozgłowy),lecztakżedojrzałepostawy
iwrażliwośćspołeczną?Jakwychowywaćczłowieka,nienegująctranscendentnego
charakteruosobyludzkiej?Coczynić,abywiedzaowychowaniuipraktykawy-
chowawczabyłyżyweizgodnezprawdąoczłowieku?
36
Dydaktykętraktujesięnajczęściej(odconajmniejpołowyXXstulecia)jako
nnaukęonauczaniu,uczeniuiuczeniusię,tojestjakosystempoprawnieuza-
sadnionychtwierdzeń,hipoteziprawidłowościrządzącychprocesemnauczania
iuczeniasię(lubkrócej-kształcenia)orazmetod,formorganizacyjnychiśrod-
kówpomocnychwwywoływaniuuuczniówzamierzonychiwzględnietrwałych
33A.Pieczywok,Ogólnetendencjeikierunkiposzukiwańwdydaktycewojskowej,nToruńskieStudia
Dydaktyczne”1999,nr13-14,s.58.
34K.Krakowski,Współczesnadydaktykawojskowa,dz.cyt.,s.27.
35T.Nowacki,Dydaktykawojskowa,dz.cyt.,s.5.
36J.Kłosowski,Onowykształtpedagogikinauniwersyteckichkierunkachnauczycielskich,nToruńskie
StudiaDydaktyczne”1992,nr1,s.95.
