Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
zmianaplanumiejscowegonastępujewtakimtrybie,wjakimjestonuchwalany.
Ustawowyobowiązekustaleniawplaniemiejscowymzasadochronyikształto-
waniaładuprzestrzennego,przynieostrejiwielokryterialnejustawowejdefinicji
ładuprzestrzennegoorazprzyniskimpoziomiesprecyzowaniazakresutychzasad
ustalonychwrozporządzeniu,możeprowadzićdostosowaniaróżnychsformułowań
zapisówaktówprawalokalnego.Analizęobowiązującychplanówmiejscowych
wybranychgminaglomeracjiTrójmiastaprzeprowadzonowcelupozyskaniawiedzy
natemattego,jakrealizowanyjestustawowyobowiązekokreślaniawplanach
miejscowychzasadochronyikształtowaniaładuprzestrzennego.
Oczywistejeststwierdzenie,żeładprzestrzennywpolskichmiastachzostał
utracony.Wdebaciepublicznejcorazgłośniejartykułujesiępytania,czymożna
gojeszczeprzywrócić,ajeżelitak,towjakisposóbtozrobić?Wrozdziale2Artur
Kostarczykzdiagnozowałsytuacjęurbanistycznąpolskichmiastnaprzykładzie
aglomeracjitrójmiejskiejorazwskazałkierunki,wktórychnależałobyposzukiwać
rozwiązańwzakresieprzywróceniarzeczywistegoładuprzestrzennegowpolskich
miastach.Podstawowymproblememurbanistycznympolskichmiastjestmasowe
zanikanieprzestrzenipublicznych.Cogorsza,odbywasiętoniezauważalnie:nie
mówisięotymwmediach,nieoburzatoopiniipublicznej.Towidomyrezultat
upadkukulturygospodarowaniaprzestrzenią,alerównieżpostkolonialnedziedzic-
twowspółczesnejhistorii.Projektancimiaststojąwspółcześnieprzeddylematem:
projektowaćstatyczny(totalny,totalitarny)„ładprzestrzenny”czyrobićtozgodnie
zfilozofiątrwałego,organicznego,samopodtrzymującegosięrozwoju?Sposobu
nadobrąkontynuacjęprocesutrwałegorozwojumiejsca,miejscowościiregionu
należyszukaćwponowoczesnymparadygmaciefilozofiinauki,wogólnejteorii
systemów,atakżenanowychterytoriachmatematyki(fraktale,teoriachaosu);itym
samymkierowaćsięraczejwstronędynamicznejharmonii,aniestatycznegoładu.
Dodatkowo,współczesnemiastasązbytduże,zróżnicowaneiotwarte,aby
możnabyłoodgórniekontrolowaćizarządzaćkażdymichelementem.Szansą
rozwojumiast,wszczególnościtychzamieszkiwanychprzezspołecznościnajbar-
dziejkreatywneizarazem„niesforne”
,jestkolektywna,dobrowolnasamokontrola.
MariuszCzepczyńskiorazKatarzynaSzołuchawrozdziale3zwróciliuwagęna
dialogspołecznyjakopodstawowyelementpoprawyjakościprocesukształto-
waniaprzestrzeni.Dialogspołecznyzapobiegabowiemkonfliktomiproblemom
społeczno-przestrzennym,którepojawiająsięnacodzieńmiędzyinteresariuszami
tejsamejprzestrzeni,iumożliwiaichrozwiązywanie.
Częśćdrugajestpoświęconaprzyrodniczymuwarunkowaniomgospodarowania
przestrzenią.Czynnikiprzyrodniczesąoczywistymiwarunkamiświadomejludzkiej
działalnościwśrodowiskuodpoczątkujejhistorii.Tymbardziejniezrozumiały
jestfakt,żewspółcześniesąonetraktowanejakomniejistotnewstosunkudo
czynnikówekonomicznychczyspołecznych.Dążeniedorównowagiuwzględnienia
czynnikówprzyrodniczych,społecznychigospodarczychwgospodarceprze-
strzennej,prowadzącedouzyskaniaharmoniiładów:ekologicznego,społecznego
9
