Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
emocjonalnym18.Słownikjęzykapolskiegodefniujewspólnotęjakocoś,cołączy,
zespajanp.wspólnotadziałań,wspólnotainteresów19.BronisławaDymara,
postulująctworzeniewspólnotywedukacji,zaznacza,jestonaczymświę-
cejniżwspółpracąiwspółdziałaniem.Zdaniemtejpedagożkiflstanowitaką
relacjęinterpersonalną,wktórejakceptacjadlapewnychwspólnychidei,ce-
lów,przedsięwzięć,kierunkówmyśleniabądźuświadamianiesobieprzez
partnerówdialoguwspólnotyemocjonalnej,intelektualnejiduchowej-wy-
zwalapoczuciesensu,satysfakcjiiradościzbyciaztymInnym”20.
Idącdalej:pojęciewspólnotydziałańmożnauznaćzanajbliższepojęciu
współpracy.Obaodnosząsiędowspólniepodejmowanejaktywności.Zkolei
owspólnościjakowarunkuumacnianiawięzispołecznejpiszeMariaMendel21,
wskazującnajejtrzywymiary:partycypację,wzajemnezrozumienieiobieg.
Polesemantycznepojęciawspółpracasystematycznierozszerzasięizmienia
zarównowjęzykupotocznym,jakiprofesjolekciewramachróżnychdyscyplin
naukowych:ekonomii,socjologii,naukoedukacji.Nadmienimy,żewpedago-
gicezaczętopisaćowspółpracydzieci,współpracyzdziećmiwXXwieku.Wcze-
śniejdominowałoprzekonanieoskłonnościdziecidopodporządkowaniasię
osobomdorosłym,ewentualnieichtendencjidorywalizacjizrówieśnikami.
PrzełomXXiXXIwiekuprzyniósłzmianęmyślenianatematpotencjałudzie-
cidopodejmowaniawspółpracy;wliteraturzeprzedmiotupojawiłysiępo-
jęcia:współpracamałychdzieci,zdolnościmałychdziecidowspółpracy,współpraca
przedszkolazrodzicami,współpracanauczycielekzotoczeniemspołecznym.Rozsze-
rzaniepolasemantycznegowpedagogiceprzedszkolnejodnosisięprzede
wszystkimdopodmiotówwspółpracującychiobszarówwspółpracy.Corazczęściej
zwracasięuwagęnainicjatorówiuczestnikówwspółpracy.JakzaznaczająGe-
nowefaPańtakiMikołajWiniarskiflwspółpracajakoswoistytypwspólnego
działaniazaczynasięzawszezczyjejśinicjatywy”22.
Aktualniezagadnieniewspółpracyjestsytuowanewśródkluczowychce-
lówspołecznych,gospodarczychiedukacyjnych,natomiastsynonimamipo-
jęciaujętymizarównowsłownikach,jakiświadomościspołecznejwspół-
18
T.Pilch,Jednostka-środowisko-wspólnota.Jednostkaiśrodowiskajejżyciowejaktywności.Mię-
dzyindywidualizacjąawspólnotowymiformamiegzystencji,w:Środowiskauczestnictwaspołecznego
jednostek,kategoriiigrup(doświadczeniasocjalizacyjneibiografczne),red.J.Modrzewski,A.Matysiak-
-Błaszczyk,
E.Włodarczyk,WydawnictwoNaukoweUAM,Poznań2018,s.43.
19L.Drabik,A.Kubiak-Sokół,E.Sobol,L.Wiśniakowska,SłownikjęzykapolskiegoPWN,
op.cit.,s.1171.
20B.Dymara,Współbycieinterpersonalnedzieciidorosłychjakofenomenizadaniaedukacji.Bliżej
pedagogikiwspółbycia,w:Edukacjamałegodziecka.Kontekstyrozwojoweiwychowawcze,t.4,red.
E.Ogrodzka-Mazur,U.Szuścik,J.Oleksy,OfcynaWydawniczaflImpuls”,Kraków2013,s.219.
21M.Mendel,Pedagogikamiejscawspólnego.Miastoiszkoła,WydawnictwoNaukoweKate-
dra,Gdańsk2017,s.56inastępne.
22G.Pańtak,M.Winiarski,Szkołaśrodowiskowanawsi,WSiP,Warszawa1982,s.144.
12
AdamMickiewiczUniversityPress©2021