Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WybaczyćBogu.KsięgaHiobaijejinterpretacje
21
Liczbainterpretacjizarównoliterackich,jakifilozoficznych
czyteologicznychzpowodzeniemstworzyłabyniemałąbibliote-
kę.Wniniejszymtomieprzywołujęjedyniete,którewszczególny
sposóbinspirowałyzamieszczonewdalszychrozdziałachrozwa-
żania,aniezawszezostałybezpośrednioprzywołanewtrakcie
analizytekstów
.
KsięgaHiobaprzenikaiinspirujegatunkowohybrydyczne
dziełoduńskiegofilozofaSørenaKierkegaarda–Powtórzenie.Pró-
bapsychologiieksperymentalnej4–utrzymanewtonieskomplikowa-
nejretorykiprawniczejihandlowej,ajednocześniegłębokofilo-
zoficzne.Podejmujeonokwestięetykiekwiwalencjiietykidaru,
azarazemukazujekoncepcjępowtórzeniarozumianegoniejako
otrzymaniewszystkiegopodwójnie,alejakozdynamizowanie,
zdialogizowanie(kategoriepseudonimuipolinimiczności)jed-
nostkowejrefleksjidziękiujęciuzdarzenia,próbyzrozumieniago
zdwuodmiennychpozycji:intelektuiemocji.Zracjizłożoności
dziełaisubtelnościpoczynionychwnimdystynkcjiograniczam
zkoniecznościschematycznereferowaniego,byniepodążyćśla-
damiinterpretacjinaprzykładks.JózefaSadzika5konstatujące-
go,żeprzesłanieKierkegaardamanifestujesięwprzekonaniu,że
jedynieBógpowtórzyćmożeludzkieżycie.Raczejodwołamsię
dosamegofilozofa:
4S.Kierkegaard,Powtórzenie,przeł.B.Świderski,Warszawa2000.
5Por.J.Sadzik,PrzesłanieHioba,w:C.Miłosz,Księgibiblijne.Przekładyzję-
zykagreckiegoihebrajskiego,Kraków2003,s.259–279.Trudnosięjednaknie
zgodzićzjegoprzenikliwymi,choćpesymistycznymiuwagami:„to,codziś
nazywamy«wiarą»(religijnąoczywiście),niemanic–albobardzoniewiele–
wspólnegozwiarąHiobaiwogólezwiarąbiblijną.(...)Wrzeczysamej,je-
żeliBógstajesięhipotetyczny,trzebakłaniaćsięświatu.Taka«odnowa»Koś-
ciołaczyniznaswierzącychbłaznów
.Zawszeprzychodzimyzapóźno,nasze
popisynowoczesnościwypadająfatalnie.Jeżeli,naprzykład,Msza,«wielkata-
jemnicawiary»,stajesiękonkursemnanajlepsząpiosenkę,lepiejpójśćdodo-
bregocyrku”(s.262).
