Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.2.ReferatnaIZjazdWalnyZHPTadeusza
Strumiłły,określającyceleizadaniaharcerstwa
źródło:
AANAZHP,zespółnr76,Czasopisma,„Harcmistrz”miesięcznikinstruktorski
organurzędowyNaczelnejRadyHarc.iNacz.Inspekt.Harc.,rokIII,nr1–2,3,4–
12,„Harcmistrz”,nr4–12,1920r.,s.33–35,sygn.2551,dostępAAN
wWarszawie
CelizadaniaHarcerstwa1
Możnabyzapytać,czyniejestrzecząniewłaściwąiniepotrzebną
mówićwgronienajwytrawniejszychpracownikówharcerskich
oceluizadaniachharcerstwa?Czyżnieonejasnedziśjuż
nawetszerszemuogółowinaszegospołeczeństwa?
Zapewne.
Ajednak.Jednakdobrzejestnawracaćmyślądorzeczyważnych
izasadniczych,choćdobrzeznanychinierazprzemyślanych.
Dobrzedlatego,żedokołanaswszystkopłynieizmieniasię,
żemysamizmianomulegamy,rozwijamysię,iżewśródtych
zmianzachowaniewewnętrznejkonsekwencjiiharmonjimiędzy
zasadamiażyciemwymagaczujnościibacznejkontrolisamego
siebie.
Takjestdlajednostki.Oileżbardziejjeszczedlazbiorowości!
Każdyharcerz,azwłaszczakażdystarszypracownikharcerski
częstymnawrotemmyślidotykasprawyzadańharcerstwa;
przedstawiamusięonaniejakocoraztozinnejstronyiwinnem
oświetleniu,nainnemtlewzależnościodosobistychjegodróg
iprzeżyć.Ztychprzeżyćidoświadczeńindywidualnych
zbiorowościmusiskładaćkapitałwspólny;dopierowtedyjest
organizmem,dopierowtedymożeżyćidziałaćzgodnieijednolicie.
Zbiorowościwięcharcerskiemusząwswymrozwojuzdobywaćsię
nachwiległębszejrefleksji,kontrolującmocswychpodstawowych
założeńijakośćnarastającegowspólnegokapitałużyciowego.
Opobudzenietakiejrefleksjichodzimiwłaśnieteraz,gdyporaz
pierwszyzebranijesteśmyjużniezewszystkichdzielnic,aleniemal
zewszystkichzakątkówRzeczypospolitej.Potrzebazbiorowego
wysiłku,abysięznaswytworzyłogronozżyteizgodne;jedynietaki
świadomywysiłekprzeciwstawionywpływomodśrodkowym,
pozwolinambudowaćcorazbogatszyicorazwszechstronniej