Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pojawiałsięiwprzypadkurotacji„prawo–lewo”,iwprzypadku
rotacji„wgłąb”.Aniecodokładniej:nakażde60stopniobrotuczas
wykonywaniazadaniawydłużałsięomniejwięcejsekundę.Można
więcpowiedzieć,żejegouczestnicyzachowywalisiętak,jakby
faktyczniewichumysłachdochodziłodoprzestrzennegoobracania
obiektów,aczaswykonywaniazadaniawiązałsięzilościąpracy,jaką
należałoprzytymwykonać.
DwalatapóźniejLynnA.CooperiRogerN.Shepard
opublikowaliwynikiinnychbadań,wktórychtymrazem
wykorzystywanodwuwymiaroweprzedstawienialiczbiliterorazich
lustrzaneodbicia13.Opisanetamproceduryobejmowałyszerszy
zakresaspektów,aleogólnewnioski,jakieznichwypływają,
sązbieżneztymidotyczącymiumysłowejrotacjiobiektów
trójwymiarowych.Cowięcej,nawykresachprezentowanychprzez
CooperiShepardawyraźniewidać,żeczasreakcjiwzrasta
domomentuosiągnięciarotacjiwynoszącej180stopni,poczym
zaczynaspadać.Wyglądatotak,jakbyludzienietylkonaprawdę
dokonywaliumysłowegoobracaniaobiektów,alerobilitowmożliwie
najbardziejoszczędnysposóbinaprzykładzamiastkręcićwlewo
o270stopni,wybieraliobrótwprawoo90stopni.Jeśliefektjestten
sam,topocosięnadmierniemęczyć!
Mniejwięcejwtymsamymczasiewynikiswojegobadanianadtak
zwanymskaningiemumysłowym(ang.men
tal
scan
ninng)opublikowałStephenM.Kosslyn14–byćmoże
największyorędownikobrazowegoujęciawyobrażeń,któryprzez
wieledekaddziałałnarzeczwłaśnietegostanowiska15.Aby
przeprowadzićprzywoływanebadanie,koniecznebyłoprzygotowanie
dziesięciurysunków,zktórychpięćprzedstawiałorzeczy
zorientowanepoziomo(samochód,motorówka,grzechotnik,samolot
ilokomotywa),akolejnychpięćukazywałoobiektyopionowym
kształcie(wieża,roślina,człowiek,rakietailampa).Każdyrysunek
zawierałpewneszczegółyumiejscowionemniejwięcejpośrodku
(naprzykładkabinasamolotuczyliścierośliny)orazinne
