Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MécanismedelaPhysionomieHumaine,wktórymznajdujemyopis
badań,jakiewykonałzapomocąelektrycznościnadruchamimięśni
twarzy,idotegowybornewizerunkifotograficzne.Pozwolił
miskopiowaćzeswegodziełatylefotografii,ilemisiępodobało.
Wieluspomiędzyjegorodakówtraktowałonaderpowierzchownie
dziełoDuchenne’alubzupełnieonimmilczało.
Byćmożeautorprzeceniłmiejscamiznaczeniepojedynczych
mięśniprzywytwarzaniusiępewnychwyrazówtwarzy,gdyż,
zewzględunapowiązania,wjakichmięśnieowezesobąpozostają
(oczymprzekonaćsięmożnazanatomicznychrysunków
Henlego7,najlepszych,jakiesiękiedykolwiekpojawiły),trudno
wierzyćwichodosobnionedziałanie.DrDuchennezdawałsobiejasno
sprawęzarównoztegoźródła,jakizinnychźródełbłędów,aleskoro
udałomusięwyjaśnićfizjologięmięśnirękinapodstawiedziałania
nanieprądemelektrycznym,tomożliwe,żemarównieżrację
wodniesieniudomięśnitwarzy.Moimzdaniembadaniadr.
Duchenne’aogromnieposunęłynaprzódwiedzęotymprzedmiocie.
Niktdokładniejodniegoniebadałskurczówposzczególnychmięśni
itworzeniasięwskutektegozmarszczeknaskórze.Wykazałrównież,
któremięśniemniejzależąodbezpośredniejkontroliwoli.Nie
zagłębiałsięzbytniowteoretycznerozważaniaitylkoniekiedy
usiłowałwyjaśnić,dlaczegote,anieinnemięśniekurcząsiępod
wpływemokreślonychwzruszeń.
Wybornyfrancuskianatom,PierreGratiolet,miałwSorbonie
szeregodczytówowyrazieciała,którepojegośmierciwydanezostały
wr.1865podtytułem:DelaPhysionomieetdesMouvements
d’Expression.Jesttonaderzajmującedzieło,pełnecennych
spostrzeżeń.Teoriajegojestdosyćskomplikowana,aoilewjednym
zdaniudasięwyrazić(p.65),brzminastępująco:„Zprzytoczonych
przezemniefaktówwynika,żezmysły,wyobraźniaimyślsama,
choćbynajbardziejwzniosłaioderwana,niemogąbyćczynne,nie
