Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10Wstęp...
opublikowaneprzezA.NalaskowskiegorozprawywlatachIIIRPsąewidentnym
dowodemnato,żepolskapedagogikaszkolnaniemapowodudowypieraniasię
swoichdotychczasowychdokonań,aionsamprzybliżyłwielewartościowych,
anieobecnychwkrajudyskursówalternatywnych(wtymradykalnieliberalnych)
ipraktycznychrozwiązań(chociażbywszkolnictwieniepublicznym).
PodrugienienależystanowiskaA.Nalaskowskiegotraktowaćjakogeneralnej
ocenypedagogikiIIIRP,gdyżtymsamymmusiałbyzanegowaćm.in.dużączęść
własnegodorobkunaukowego,anietylkotzw.pedagogikinowegowychowania,
wciążprzecieżnacałymświecieodczytywanejiudoskonalanej,wktórejpolska
recepcjatejmyśliokresumiędzywojennegomiałaznaczącyudziałwskaliświato-
wej.Tegotypuopiniakwestionowałabytakżedorobekwielotysięcznychrozwią-
zańautorskich,twórczychwnaszymszkolnictwiepublicznyminiepublicznym,
jakiepojawiłysięwrazzodzyskaniemwolnościposowieckimreżimieczasuPRL
(jakmawiałks.prof.JózefTischner–„pototalitaryzmiełagodzonymprzezba-
łagan”)wroku1989.Takwięcdrugimmotywemmojegosprzeciwujestwłaśnie
upomnieniesięoposzanowanietychtysięcynauczycieliwnaszymkraju,którzy
skorzystalizofertyprawapierwszegopostsocjalistycznegoministraedukacjinaro-
dowej–prof.HenrykaSamsonowicza,bywziąćedukacjęszkolnąwewłasneręce,
nieoglądaćsięnawładzecentralne,tylkozgodniezwłasnymikompetencjami,
kreatywnościąwprowadzaćosobisteprogramyczytworzyćszkołyiklasyautorskie
wsferzepublicznejoświaty,botaniepubliczna–wiadomo–zdefinicjimusibyć
jużinna,alternatywna.
Powracamzatempamięciądolat1990–1996,którebyływmoimżyciuoso-
bistymizawodowymniezwykłe,zjednejstronymogłembowiemwrazzżoną
realizowaćautorskieksperymentpedagogicznywszkolepublicznej,niebędąc
zmuszonymdoucieczkiwobszaroświatyniepublicznej(choćbyliśmynamawiani
doutworzeniaspołecznejszkołypodstawowejwŁodzi).Zdrugiejzaśstronyprze-
żywaliśmyradośćzmianwrazzkilkudziesięciomanauczycielami,wśródktórych
tylkonielicznipracowaliwtejsamejszkole.Większośćpasjonatówkreatywnej
edukacjiprzyjeżdżaładonaszróżnychzakątkównaszegokrajuorazzeSłowacji
(NovaSpišskáVésiPrešov),zCzech(zPragi,Pardubic)iSzwajcarii(kantonLu-
cerna),bywtokuspotkańiwspólnychwarsztatówprzekonaćsięomożliwościach
emancypacyjnychnauczycieli,uczniówiichrodzicówwramachzupełnieinnego
modelukształcenia.
Poukazaniusięnarynkuwydawniczymmojejpierwszej,napisanejwspólnie
zmojąśp.żonąWiesławąksiążkipt.Edukacjawwolności2nastąpiłaswoistego
rodzajukonsternacjawśrodowiskuakademickim.Byłatobowiempublikacja,
wktórejuzasadnialiśmyodstronypsychologicznej,socjologicznej,pedagogicz-
nej,aleipraktycznejpotrzebęorazrealnąmożliwośćkreowaniaedukacjiszkolnej
wsposóbcałkowiciewolnyoddotychczasowychschematówczystandardów,re-
2W.Śliwerska,B.Śliwerski,Edukacjawwolności,Impuls,Kraków1991.
