Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wszkoledowiedziałamsięzlisturodziców,żebabciazmarła
nanieuleczalnąchorobę.Ominęłymnieostatnielatajejżycia,czas
choroby,śmierćiżałobawdomu.Obojczykzrósłmisięidealnie,
naoczniświadkowiepoumierali,więcopróczmiejscanadstawaminie
zostałamipobabciżadnaosobistapamiątka.
ByłajeszczejednaokolicznośćzwiązanazBerezowem.Mama
używałaciemnychstawówjakoszantażuwkrytycznychsytuacjach
domowych.Gdyodmawialiśmyzjedzeniaszpinakulubstawialiśmy
jakikolwiekopór,groziła,żepójdziesiętamutopić.Dziwiłamsię,
dlaczegowybieramiejscedośćodległeoddomu,mającrzekętużobok,
zaplebanią.Dopierozczasempojęłam,żeKamionkajestzapłytka,
utopićsięwniejmożnatylkowczasiepowodzi.
Nowyrokszkolny,podobniezresztąjakpoprzedni,zacząłsiędla
Jasiastresemirozczarowaniem.Odpierwszegodniapodstawowej
edukacjibityprzezagresywnychkolegów,niewiedział,jaksiębronić,
jaksobieradzićzprzemocą.Nienawidziłszkoły.Każdywiększystres
kończyłsięchorobą.Popierwszychlekcjachwróciłzeszkoły
zbuntowanyirozgoryczony.Doszłonoweniepowodzeniezpowodu
ocenyzwypracowaniazpolskiegopt.Emocjonującaprzygoda
zwakacji.Synopisałswojewrażeniazwizytywmuzeumzegarów,
przedewszystkimmożliwośćdotykaniaeksponatów,posiedzeniaprzez
chwilęwfoteluChopina.Panipodtekstemwzeszyciewielkimi
czerwonymiliteraminapisała:„Gdzietuemocje?!”.Ręcemiopadły.
Apotemdługosięśmiałamipocieszałamzałamanegoucznia.
Itakzresztąwymigałsięodszkołygorączką.Znajomylekarz,nie
mogącsięwyrwaćzprzychodni,doradził,bymgoprzywiozła.
WdrodzedotaksówkiJaśwypatrzyłnaosiedlowymśmietnikuwielkie
tekturowepudło,doktóregomusiałzajrzeć.Choremudzieckunie
mogłamodmówić.Oderwaliśmykawałektektury–pudłobyło
wypełnioneksiążkami;nawierzchuleżałInnyświatGustawaHerlinga-
Grudzińskiego…Najpierwzataszczyliśmyciężardodomu.
WkartoniepodwarstwąwspółczesnychpozycjibyłyPisma
KonstantynaTymienieckiego–KomedyezPubliuszaTerencyusza
tłómaczonewydanewWarszawie„wdrukarniRządoweyroku1817”,
JasnowidzącazPrevorstwydanawWarszawiew1832roku
