Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ElżbietaDutka:pytaniaoduszę.Dialogztradycjąliterackął
19
dużynacisknadialogztradycją
8
.Każdyrozdziałwpodręcznikukończytakwłaś-
niezatytułowanymoduł,wktórymuczniowieznajdądzieławspółczesne(ese-
je,tekstyliterackie,obrazy),skłaniającedospojrzenianaomawianewcześniej
tekstyzperspektywyepokpóźniejszych.Wczęścipierwszejtejksiążkirozdział
zatytułowanyAnaświeciezbożnypobyt,pożywocierajskiprzebyt.Spotkanie
zkulturąśredniowieczazostałndopełniony”wierszemJuliiHartwigDusza:
przezcałeżyciewieżejestnieśmiertelna
działającwśmiertelnymciele
Ciałemmyśliiczujebywapoważnaiżartobliwa
ciałemdotykaikochaipatrzy
iszalejeikrzyczyibolijąinienawidzi
Jakżebędzietoczynićpozbawionaciała
Kiedymyślimyotejktóraodeszła
teżoblekamyjąwciało
mówiąc:spotkamysięwkrótce
istaramysięutrzymaćjąprzysobie
choćzawszepragnęłamiećwięcejprzestrzeni
9
.
Natęoryginalnąpropozycjędydaktycznąinaprzywołanyutwórzwrócę
wtymmiejscuszczególnąuwagę.sądzę,żepodjęciewrazzlicealistamipró-
byodczytaniawierszaJuliiHartwigwkontekściezamieszczonychwewspo-
mnianymrozdzialepodręcznikatekstówdawnych(międzyinnymifragmen-
tówBoskiejkomedii,uwagofilozofiiŚwiętegoAugustynaiŚwiętegoTomasza
zAkwinu)możewywołaćrefleksjęnadwyjątkowotrudnymi,aleifundamen-
talnymiproblemamiegzystencjalnymi,związanymizistotąludzkiejkondycji,
ostatecznymcelemżyciowejwędrówki.Natomiastzestawienieśredniowiecz-
nychwizjiiodpowiedzinazasygnalizowanepytaniazmiejscemtejproblematy-
kiwkulturzewspółczesnejstaniesię1jaksądzę1sposobemnaprzybliżenie
ilepszerozpoznaniewłasnejepoki.przedstawięterazinterpretacjęwierszaJulii
Hartwigiprzemyśleniazwiązanezzamieszczeniemtegoutworuwpodręczni-
kudlaliceum.podsuwamszerszekonteksty,które1mamnadzieję1będą
pewnąinspiracją(pomocą)dlanauczycieli.
8
Wewstępieautorzywyjaśniają:npunktemwyjściaiodniesieniadlanaszychposzukiwań
jestkulturowedziedzictwo.pojmowanietradycjijakofundamentuwspółczesnościspowodowało,
żewpodręcznikuzachowujemychronologicznyukładtreści,wyznaczanyepokamiliterackimi,
którympoświęciliśmykolejnerozdziały.Owatradycjajestdlanasodbiciemsposobumyślenia
ipostrzeganiaświataprzezludziminionychczasów,zarazemjednakukazujeonauniwersalnądro-
gęzmaganiasiękażdegoczłowiekazeświatem,jegopróbyzrozumieniarzeczywistości,natury,
sensuwłasnegożycia.proponujemywampotraktowaniedziełkulturyjakogłosutwórcówwdia-
loguowszystkim,conasotaczaiczegodoświadczamy.Tradycjatoniekończącasięrozmowa,do
którejimyzostaliśmyzaproszeni”.Ibidem,s.11.
9
Ibidem,s.130.
