Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Przepraszampokornie,żemuszępanizaprzeczyć.
Wahamsię,czymamzwierzyćpaniuszom,comnie
wzywadodomuznieprzepartąsiłą.Niebawemzostanę
szczęśliwymojcem.
–Porazpierwszy?–zapytałBarryKirk.
–Jesttojedenastauroczystośćtegorodzaju–odrzekł
Chan.
–Niejestwięcjużnowościądlapana–podsunąłBill
Rankin.
–Jesttojedynarzecz,którasięnigdyniestarzeje
–odrzekłChan–sampannabierzezczasemtego
doświadczenia.Aleniejesttoporaanimiejsce
naomawianiemoichprzyziemnychspraw.Zebraliśmy
się,żebyuczcićnaszegodostojnegogościa.–Spojrzał
nasirFryderyka.
BillRankinprzypomniałsobieswójartykuł.
–Pragnąłem,abypanowiezawarlizesobą
znajomość,gdyżuderzyłomnie,żeobydwajpanowie
maciepodobnepoglądy.SirFryderykpodobnie
pogardliwiejaksierżantChanodnosisiędonaukijako
czynnikapomocniczegoprzyprowadzeniuśledztwa.
–Downioskutegodoszedłemnapodstawie
osobistychdoświadczeń–zauważyłsirFryderyk.
–Wielkatodlamnieradość.–Chanpromieniał.
–Gdysłyszę,żewysokiumysłsirFryderykapodążatymi
samymidrogami,comojabiednagłowa.Uczone
koncepcjedobresąwksiążkach,aleniewżyciu.Moje
doświadczeniaucząmniewczuwaćsięprzedewszystkim
wduszeludzkie,wludzkienamiętności.Cojestzwykle
