Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
II
CosięstałozEwąDurand?
NazajutrzopierwszejwprzedsionkuhoteluSt.Francis
stałsirFryderykBruce–imponującapostaćwszarym
ubraniu,aobokniego,niemniejwytwornyodswojego
gościa,BarryKirk,któryprzyglądałsięprzechodzącym
tłumomzpogodnąwyniosłościąmłodegomężczyzny,
mającegowielewolnegoczasuimałozainteresowań.
Kirkprzewiesiłlaskęprzezramięiwyjąłzkieszeni
list.
–WłaśnieotrzymałemtenlistodJ.V.Morrowa;
przyszedłrannąpocztą.Autordziękujemizazaproszenie
ipisze,żepoznamgopozielonymkapeluszu.Napewno
nositakiokropnypilśniowykapelusz.Nieprzypuszczam,
abymjakoczłonekwysokiegosądu,mógłnosićzielony
pilśniowykapelusz.
SirFryderykBrucenieodpowiedział.Przyglądałsię
wtejchwiliBillowiRankinowi,któryzbliżałsię
pośpiesznie.Obokreporteraszedłzadziwiającolekkim
krokiemniskimężczyzna,dośćtęgi,zeskupionym
wyrazemnapucołowatejtwarzy.
–Otojesteśmy–rzekłRankin.–SirFryderyku,czy
mogęprzedstawićpanudetektywasierżantaChana
zpolicjiwHonolulu?
CharlieChanzłamałsięwukłoniejakscyzoryk.
–Zaszczyt,którymniespotkał,przeszedłmoje
marzenia.Jestemniezmiernieszczęśliwy,iżznalazłemsię
