Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Archie,Betty,Veronicaija–pragnęliśmy,żebyżyciepoprostu
wróciłodo„normy”alboprzynajmniejjakiegośjejpozoru.
Pragnęliśmyżycia,któreobiecywałynamksiążkiohistoriiRiverdale
isłynnatradycjaustnaprzekazywanazpokolenianapokolenie:syropu
klonowegowniedzielneporanki,apolekcjach–koktajlimlecznych
uPopa.
Ibynajmniejniebyłotopragnieniewłaściwetylkonaszejczwórce.
NormalnośćstanowiłaprzedmiotpożądaniakażdegouczniaLiceum
Riverdale.Normalnośćichwilawytchnieniaodotaczającejnas
rzeczywistości,wktórejnasiwłaśnirodzicemogliobrócićsię
przeciwkonam,czytobynaswydziedziczyć,czy
toubezwłasnowolnić,czytozdradzić,czytoporzucić…czyto,
wreszcie,byponownienasrozczarować.Rzeczywistości,wktórejnasi
nauczycieleiinnidorośliobarczeniodpowiedzialnościązanasze
bezpieczeństwookazywalisięczasemnajnikczemniejszymi
zdrapieżców.Wktórejzłobyłowielogłowąhydrą,asampomysłjej
pokonaniawydawałsięjeszczefantastyczniejszyniżpochodzenietej
mitycznejbestii.
Triumfdobraipoczuciebezpieczeństwa?Wiedzieliśmy,
żetomrzonki,cośniemożliwegodospełnienia.Przeszłość
iteraźniejszośćbyłybeznadziejniezaplątanewskomplikowanąpajęczą
sieć,któraniepozwolinamnaosiągnięciespokojuzażycia.
Mimowszystkojednak–pielęgnowaliśmywsobieiskierkę
optymizmu.Żywiliśmynadzieję.Żejakimścudem,kiedyś,udasię
namodnaleźćpowrotnądrogędotego,czymRiverdalemiałobyć
odpoczątku.Historianaszegomiasteczkaniebyławyłączniebrudna
izbrukana.Owszem,onowiedziało,cotoból;uczyliśmysiętego
wciążnanowo,zostawiającdalekozasobąnasząniewinność.
AleRiverdalewiedziałotakże,cotozabawairadość.
Iniektórzyznas–byćmożecisami,którzyżylizmrokiemzapan
brat,dotegostopnia,żesięzadomowiliwewnętrzutegokoszmaru
