Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WariantV:Nadużymformaciepa-
pierudziecikładąilustracjęidorysowu-
elementy,którewedługnichmogą
znajdowaćsiępozailustracjąpowsta-
jeobraz,którywyjaśniaprzyczynęlub
nieznaneelementyprzedstawionejsy-
tuacji.
Organizacja
zakończenia
działań
plastycznychuporządkowaniemiej-
scadziałania,łączenieobrazkówwjed-
noopowiadanie(tworzenieksiążeczek
wykonanychprzezdzieci,albumów
itp.).Proponowanieiwybórtytułudo
opowiadanialubpracyplastycznej,np.
technikąHburzamózgów”,tworzenie
podpisów(starszedziecisametworzą
napisy)doilustracji,tytułówksiążeczek,
imionautorówitp.
Prezentowaniedziełagrupylub
dziełindywidualnychorganizacja
wystawki,rozmowynatematwykona-
nychprac,natematwspółpracydzieci
iuczuć,jakietowarzyszyłydzieciom
podczaspracy.
Wpoczątkowymokresiepoznawa-
niasposobupracyzilustracjami,jeśli
dzieciniepotrafiąwypowiadaćsięna
tematniejednoznacznychilustracjioraz
odpowiadaćnapytanianauczyciela
(HCociędziwi?Cocięzastanawia?”)
nauczycielmożezadawaćpytaniapo-
mocnicze,np.:HCowydarzyłosięprzed
chwilą?Cowydarzyłosięchwilęwcze-
śniej?”,HCowydarzysięzachwilę?”,
HJakzakończysiętahistoryjka?”,HDla-
czego...?Jak...?Poco...?,”HCojest
pozailustracją?Comożnabybyłodory-
sowaćwokółilustracji?”,HJakiedźwię-
kimogłybydochodzićzobrazka?Jakie
zapachy?”2lubstosowaćpytania:
2
Modyfikacjaiprzystosowaniepomysłów
wgK.J.SzmidtaiJ.Bonar,Programedu-
kacyjny
„Żywioły”.
Lekcje
twórczości
wnauczaniuzintegrowanym,WSiP,War-
szawa1998;K.J.Szmidt,J.Bonar,Program
edukacyjny„Żywioły”.Lekcjetwórczości
wnauczaniuzintegrowanym.KlasaII.
Książkadlanauczyciela,WSiP,Warszawa
2000.
skupiająceuwagęnatreściilustra-
cji,np.HCzyzauważyłeś...?”,HCo
tojest?”,HCowidaćnailustra-
cji?”,HCiekawe,dlaczego...?”;
które
wymuszają
porównania,
np.HJakietojest?”,HJakdługo?”,
HIle?”,HDlaczego(to)...
..jest...
..
a(to)...
..jest...
..?”;
domagającesięuściślenia,np.
HSpróbujuzupełnićswojąwy-
powiedź”,HCochciałeśprzezto
powiedzieć”,
HMógłbyś
poka-
zać?”,HMógłbyśpowiedziećto
inaczej?”;
zachęcającedobadania,np.HSpró-
bujtosobiewyobrazić.Cosłychać?
Cowidzisz?Coczujesz?”,HSpróbuj
tozobaczyćwewnętrznymiocza-
mi”(oczamiwyobraźni);
wyjaśniająceHSkądtowiesz?”,HDla-
czegotakmyślisz”,HCocięskłania
dotakiegoopowiadania?”3.
Prezentowanatutechnikaobraz-
kówdynamicznychzostałapozytywnie
zweryfikowanaprzezemniewnatural-
nymeksperymenciepedagogicznym,
przeprowadzonymwczterechłódz-
kichprzedszkolachwrokuszkolnym
2006/2007.Wwynikuprzeprowadzo-
nychbadańpedagogicznychokazało
się,żetreściiformazaproponowanych
obrazkówmogąstanowićźródłotwór-
czejaktywnościpoznawczej,społecznej,
działaniowejnauczycielaidzieckaoraz
osiąganiazakładanychcelówzzakresu
pedagogikitwórczości.Opowiadanie
treściobrazkówprzezdzieckoitworze-
nieprzeznieopowiadańinspirowanych
obrazkamiczyhistoryjkamiobrazkowy-
mistanowiłopodstawędorozwijania
umiejętnościformułowaniawypowie-
dzi,myśleniaprzyczynowo-skutkowego
ilogicznego,koncentracjiuwagi,pa-
mięci,zdolnościzrozumieniatreściwi-
zualnejprzezdziecko,pobudzeniajego
wyobraźniifantazji,zainteresowania
3
PrzystosowaniepomysłówwgR.Fishera,
Uczymyjakmyśleć,WSiP,Warszawa1999.
7