Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wściekłymwzrokiem,jakbychciałjąuderzyć.Struchlała.
–Coty,ulicha,robisz?Chceszzamarznąć?–gromił.
–Nie.Odchodzę–wymamrotała.–Niechcęsprawiać
problemów,atymwłaśniedlapanajestem.Problemem.
Dlategopostanowiłamszukaćpomocy.
–Pomocy?Wśrodkupola,wczasieśnieżycy?Czyś
typostradałazmysły?
Zamilkł,samsiebiekarcąc,uzmysłowiwszysobie,
żetonieodpowiedniesformułowanie,baczącnato,
żedziewczynastraciłapamięć.
Milczałazzadartągłową.Wblaskuodbijającymsię
odśnieguzobaczył,żemazaszkloneoczy.Wyciągnął
doniejswojąwielkąrękęijużłagodniejdodał:
–Chodź,wracamy,ranoposzukamyrozwiązania.Jakjuż
ciętuściągnąłem,toniepozwolę,żebyśnawłasne
życzeniezrobiłasobiekrzywdę.Niechcęmiećcięna
sumieniu.
–Nigdzienieidę.–Popatrzyłamuwoczyrównie
wściekłacoon.
–Pójdziesz!Dodomu!–wrzeszczał.–Chceszminarobić
jeszczewięcejproblemówswojąbezmyślnością?Nie
pójdzieszzemną?!Toidźchociażpozagranicemojego
pola,tammożeszzamarznąć!–wybuchnął.
Pochwilipożałowałtakostrychsłów.Oczywistebyło,
żenieżyczyjejtegoiżechce,bywróciładojegodomu.
Poniosłogo.
Agatastałajakwryta.Jużpotychkilkugodzinach
spędzonychwjegotowarzystwiewiedziała,żejest
zimnymdraniem,niesądziłajednak,żeażtakbardzo.
Zamrugałazaskoczona.Onie!Chce,żebyzamarzła?
Notoniedamutejsatysfakcji.
