Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–AOpatrzność?
–OpomocnejręceBoganigdyniezapominam.Nieja,drogi
Tiedemannie,nieja.PrzeciegdybyIdazdrowiesynkawręce
Opatrznościniezłożyła,dzieckopewnikiembyprzepadło.Jatowiem,
tytowiesz,insiteżwiedzą.WBogunadziejategoniebezpiecznego
świata.JenoStwórcaniezrobiwszystkiegozanas,niekiedypomóc
Mutrzeba.
–Amożerosomakaodstraszafetorciałaludzkiego…–Giese
urywa,dostrzegającrozbawieniewoczachprzyjaciela.
–Możeracjęmasz,kochanybiskupie,może,dziświelujesttakich,
comawiają,żemycieskracażycie.Ilużtoludziwlatachdwudziestych
uznało,żegorącekąpieletoprzyczynekdozłapaniazarazy?!Może
codrugiczłeknaświecie.Aprzeciewbrudzielęgniesięrobactwo,
toznieczystościunosząsięwpowietrzemorowewyziewy.Alejam
słyszał,żePolacyczęściejniżinnenacjesięmyją…
–Mójnosniezawszetopotwierdza.–Biskupwzdrygasię,jakby
przedoczamimiałwłaśniepaskudnegokaralucha.
–Tomusisznakazaniachniejedynieoduchowejczystościprawić.
Bardzoszybkowróciłaatmosferabłazeńskiegobraterstwa.Teraz
uczonymnieprzeszkadzanawetsmutnaaurazaoknem.
–Alezostawmyjużtensmród.–Giesemachadłoniąprzednosem
iuśmiechasiępoduszpastersku.
–Wedleżyczenia,drogiTiedemannie.Wiesz,korcimnie,
bypewnepytaniecizadać.
–Ktopyta,niebłądzi,jaktoPismogłosi.
–Tyśksiądz,przetopowiedz,gdybydzieckoprzepadło,zginęło,
wypatroszoneprzezdemonaPółnocy,tojaktęwolęBożączytaćnam
trzeba?Boja,imwięcejotymmyślę,tymmniejotymwiem.Tym
mniejwygodniezagadnienietowgłowiemisięukłada.
–Ktoczyta,tenbłądzi–żartujeGiese.–PocóżBoskąwolę
