Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Bierzcie,chłopcy!Jedzcie!Nazdrowie—mówizwysiłkiem,
wstrzymującłzy.
Żołnierześciskająjejręce.Resztakobietzawstydzonatrochęswoim
skąpstwemidzieślademKaszmiry.Pochwilikażdaznichrozdaje
kanapkicierpiącymchłopcom.
*
—No?Jakiutarg?—pytaodproguPaulina.
Kaszmirastawianastolepustykoszyk.
—Oddałamzadarmo!
Paulinazamiera.
—Mamo!Tambylisamiranniizmaltretowani—mówitoiczuje,
żeznówsięrozpłaczetakjaktam,nadworcu.
Ojciecprzyciągajądosiebieigłaszczepogłowie.Wyciąga
zkieszeniportfel.
—Masz!Oddajmatce!Niechniekrzyczy.Otomojacórka!
—mówizdumąwstronęPauliny.—PanBógwżyciudajejdużo
więcej.
Paulinaunosiręcewgeściemęczennikaiwychodzizkuchni.Teraz
tojużnaprawdęniebędąmiałypieniędzynaświęta.Znówwszystko
przeznią.Osłodądlawszystkichjestto,żewojnaskończyłasię
zwycięstwem,aMarszałeknieoddałWilnabolszewikomiPaulina
możejużspaćspokojnie.
