Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
własnejgrupytozawszeprzyzwolenienato,abywchwili
trwogi„inni”radzilisobiesami.Cytowanyjużwielokrotnie
WiesławMyśliwskizauważatakąotocechękultury
chłopskiej:„Niezabrakłobowiemwtymdoświadczeniu
niczego,coczłowiekajakojednostkęijakozbiorowość
mogłospotkaćnatymświecie.Zowegodoświadczenia
wyrastałcałysystemfilozoficznytejkultury,który
przenikałludzkiezachowania—jakipieśni—praktyczną
czywręczużytkowąmądrością,aleteżmądrością
uogólnień,ocenisądów.Stworzyłonbezmałaporadnik
zaradnościwkażdejpotrzebie,aleteżzbiórzasad,według
którychpowinienczłowiekpostępować.Tamądrość
przejawiasięwhumorzeiironii,przesycającychchłopskie
formyradościizabawy,weselneobrzędy,chłopską
erotykę,chłopskieprzyśpiewki,zalecankiitd.110
Takzwykłosięwłaśniechłopówpostrzegać,wduchu
niejakomłodopolskim—jakozaradnychiprzyjaznychdla
siebieiinnych,kierującychsięzawszezasadami,nieco
egzotycznych,takjakegzotycznabywałaichmądrość.
Jesttowyobrażenierodemzeskansenunarodowych
wartości.Alenastrukturętrwaniaopartąnatak
charakteryzowanejmądrościizaradnościmożnaspojrzeć
zasadniczoinaczej—jakonaksenofobięiendogeniczność
kultury,zawierającejwsobienieodłącznietakżerozmaite
folkloryzacyjneformyantysemityzmubędąceźródłem
eksterminacyjnychpostawwobectych,których
dotyczyły.Wówczasjednaknależałobykulturęchłopów
poddaćzewnętrznemuosądowimoralnemuwkategoriach
