Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
że»nicniewiadomo«?Niktnielubibyćtraktowanyjakintruz,
amiwłaśnietouczuciezaczęłotowarzyszyć–jakbymbyłanatrętem,
aniejakbympróbowaławalczyćoodnalezieniebliskiejosoby”.
WtygodniachpoprzedzającychnasząrozmowęAnitazaczęła
częściejdzwonićnapolicję,zprośbąozrobienieiprzesłanieprogresji
wiekowejsiostry.Tojednozważniejszychnarzędzi
wykorzystywanychpodczasposzukiwań–poleganapostarzeniu
wizerunkuosobywoparciuowiedzęoprocesachstarzeniasię.
Progresjawiekowapozwalaustalić,jakosobazaginionamogłaby
wyglądaćdzisiaj.Niestety,Anitaniemogłazastaćosoby,którateraz
prowadzitęsprawę.Zjejtatąteżniktniekontaktowałsięodlat.
Czasmijał,sprawazaginięciaSabinynieznajdowałazakończenia,
awmałejmiejscowościniewszyscypotrafilinormalnierozmawiać
zosobą,którądotknęłatakatragedia.„Przyjakichkolwiekspotkaniach,
choćbywsklepie,czułamlitośćiwidziałammałosympatyczne
spojrzenia.Wkontaktachtowarzyskichbyłamnauboczu–gdy
podchodziłamdogronaznajomych,tonaglezapadałacisza,jakbym
byłajakimśzłymduchemalboprawieniewidzialnymcieniem”
–wspominaAnita.„Pochwilipadałypytaniaosiostręidopiero
późniejczasamizdarzałasięnormalnarozmowa,jakiejkażdyznas
potrzebuje.Tobyłyczasy,kiedyozaginięciachniemówiłosiędużo
–czasamiczłowiekgdzieśusłyszał,żektośzaginął,alekompletnienie
zwracałosięnatouwagi.Wszkolerównieżtentematnieistniał.
Nigdyniktniewspominałonimnagodzinachwychowawczychczy
innychlekcjach,podczasktórychmożnabybyłowpleśćkilka
praktycznychinformacjinatentemat.Byćmożeludziewtedynie
wiedzieli,jaksięzachować–bojachybateżbymniewiedziała”.
Siostrazaginionejprzyznaje,żeterazumiesobiepewnerzeczy
wytłumaczyć.Musiałojednakupłynąćwielelat.
Czas,októrymwdniuzaginięciasiostrynawetniemyślała,
przeciągającysięczaszawieszenia.„Napoczątkubyłamprzekonana,
żesiostraszybkosięznajdzie.Popięciulatachdotarłodomnie,jak
bardzosięwtedypomyliłam.Robiłamwszystko,cowmojejmocy,ale
zkażdymrokiemnadziejaprzygasa”.DziśAnitaliczynapomoc
ArchiwumX,bonawetjeżeliokażesię,żeSabinanieżyje,
toprzynajmniejbędziemogłająpochować,pójśćnacmentarz,zapalić
lampkę.
Wnaszejrozmowiekobietaprzyznaje,żeżycieidziedoprzodu.
„Niemogłamsięzamknąćwczterechścianach,myślećtylkootej
sprawie,alezaginięciesiostryjesttączęściążycia,któraciąglestoi
