Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
StefanKrzywoszewski
PokilkuprzypadkowychspotkaniachKrzywoszewski
zostałzaproszonynaulicęDługą.Znajomiostrzegaligo,
żeaktorkajest„bardzoniebezpieczna”,acogorsza
–„skomplikowana”,jednakchłopakbagatelizował
przestrogi.Mariabyładlaniegoideałemkobiety,toteż
poważniejużzadurzonywszedłw„zawiłylabiryntjej
zainteresowań,radości,troskizabiegów”.Polatach
przyznał,żezachowywałsięjakdziecko,„któreidziepod
wodęnieświadomejejgłębiiwirów”.
Popierwszymspotkaniuprzyszłynastępne
–KrzywoszewskiodprowadzałWisnowskądoteatru,
asystowałjejpodczasspacerów,czasamirazem
odwiedzalilokale.Naogółjednaknieprzebywałzniąsam
nasam–niemalzawszektośimtowarzyszył,ponieważ
Marialubiłamiećoboksiebiekilkumężczyzn.Pewnego
dniaspotkałsięzniąwOgrodzieSaskim.
„Wpewnejchwili–wspominał–przechodziłkołonas
młodzieniecsłusznegowzrostu,wczarnejutrudzonej
pelerynie.Nagłowiemiałmiękkikapeluszoszerokich
brzegach,spodktóregosypałysięnieprawdopodobnie
obfitekędzioryżółtychwłosów.UkłoniłsięWisnowskiej.
KimbyłtenAbsalom?
–Młodypianista–odrzekła–niedawnodawałkoncert,
bezwiększegozresztąpowodzenia.
Zatrzymałasięnasekundę,wreszcieprzypomniała
sobienazwisko.
–Paderewski”15.
