Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpracytłumaczatakistotnąrolę.Przyprawdziwościtegoparadoksu
będęsięjednakupierał,przywołujączarównocorazbardziej
zauważalnezjawisko,któremożnaokreślićmianem„wszystkieświatła
natłumacza”(nagrody,raporty,wywiady,kursyuniwersyteckieitd.),
jakito,coAnthonyGiddensuznałwNowoczesnościitożsamości
zapodstawowącechęnaszychczasów,amianowicie„samozwrotność”
czyteż„refleksyjność”,toznaczyzwróceniesiękusamemusobie,
samokontrolę,autoanalizę,wszechobecnydziśfeedback.
Napłaszczyźniedyskursywnejnajbardziejwidocznymprzejawem
translatorskiejsamozwrotnościjest,oczywiście,nadmiernychyba
rozrostdyscyplinyokreślanejmianemteoriiprzekładuorazszerzej:
refleksjinatemattłumaczenia,doczego–trudnozaprzeczyć–
tąksiążkąiparomawcześniejszymitekstamirównieżsięprzyczyniam.
Prowadzącseminariadyplomowe,niechętniezgadzamsię
natranslatorycznetematy,którychrealizacjamusiprzecieżobejmować
odwołaniadoteoriiprzekładu–najczęściejwtłaczanedopierwszego
rozdziału,zwielkimtrudemwykorzystywaneprzezstudentów
wdalszychpartiachtekstu,aprzedewszystkimpowtarzającenaróżny
sposóbtesamekoncepty,strategieitendencje.Zbiegiemczasu,
niejakowbrewsobie,corazbardziejprzekonujęsiędowątpliwego
przecieżporównaniarelacjimiędzyteoriąprzekładuatłumaczeniem
dorelacjimiędzyteoriąliteraturyapowieściopisarstwem.Dostrzegam
jednocześniemożliwośćipotrzebęczegośwrodzajupozytywnej,
przydatnejsamozwrotnościwprocesietłumaczenia–możliwośćtrafnie
wyrażonąprzezCarlosaBatistę,którywniecoirytującej,lecz
zawierającejparęzgrabnychsformułowańksiążceTraducteur,auteur
del’ombre,złożonejzanegdotimądrościotłumaczeniu,piszetak:
„Tłumaczbardziejniżktokolwiekinnypotrzebujeporady,
zewnętrznegooświecenia–niedlatego,żesamdostrzeganiedość
wielerozwiązańczytrudności,leczdlatego,żewidziichzbytwiele,
cowpędzagowprzykrystanpermanent-negoniezdecydowania”.
