Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
ArkadiuszPotocki
iucząsię,jakpracowaćzinnymiludźmimającymiróżnestylepracyzespołowej
ireprezentującymiróżneuwarunkowaniakulturowe;
6)jedynypunktkontaktowy.Zespółinterdyscyplinarnyzwiększaskuteczność
działańobejmującychwielezespołów,ponieważjasnookreślajedyneźródłoinfor-
macjiorazdecyzjidotyczącychprojektulubodbiorcy”.
Komunikacjawerbalnajestnajczęściejwykorzystywanyminstrumentem
zarządzaniawiedząiformąkontaktumiędzymenedżeramiorazichwspółpra-
cownikami,dlategopoświęconojejniecowięcejuwagi.
I.NonakaiH.Takeuchi[2000,s.33]twierdzą,że„ludzieniezdobywająnowej
wiedzywsposóbpasywny:onijąinterpretująidostosowujądowłasnejsytuacji
orazperspektywy”.Dodają,żeto,comasenswjednymkontekście,możegoutracić
winnym,copowoduje,żerozprzestrzenianiuwiedzyworganizacjitowarzyszycoś
wrodzajuzamieszania.Poszczególneszczebleodgrywająwnimróżnerole,np.:
–szczebelnajwyższydostarczaideałów,pojęć,wizji,
–szczebelśrednijestpomostemmiędzywizjonerskimiideałamitychnagórze
ichaotycznączęstorzeczywistościątychzpierwszejlinii,
–szczebelnajniższymediujemiędzytym,„copowinnobyć”–zdaniemzarzą-
dzających,atym„cojest”–wopiniiszeregowychpracowników.
Jednaknajodpowiedniejsząroląmenedżerówjestrolaliderazespołuprze-
kształcającegorzeczywistośćstosowniedowizjifirmy[NonakaiTakeuchi2000].
Liderowanietoszczególnarolakomunikacyjnawzarządzaniuwiedzą,wktórej
razsięjestdystrybutoremwiedzy,awinnymprzypadkujejodbiorcą(cowynika
zrelacjinadawca/odbiorcaprzekazu).
Badanianadkomunikacjąwerbalnądowodzązjednejstrony,żetylkoczęść
pracownikówwpełniakceptujekomunikatyprzekazywaneprzezichprzeło-
żonych.Resztaznichwbardzoróżnysposóbodbieraprzekaz,począwszyod
uczynieniazniegookazjidoatakusłownego(np.typosobniczymyśliwego,czy
omnibusa)dozupełniebiernegoiobojętnegonaprzekazywanetreściuczestnictwa
wtymprocesie,np.typstenografa,czyśpiocha(por.[Potocki2008,s.33–34]).
Sąjednakodbiorcykomunikatów(współpracownicy),którzyprzekazywaneinfor-
macjekonfrontujązeswoimdoświadczeniem,przyzwyczajeniami,motywami
uczestnictwaworganizacjiitp.Jednipracownicysąoptymistyczniipozytywnie
nastawienidoróżnychzmianwfunkcjonowaniuorganizacji,inniznaturypesy-
mistyczni,drobiazgowi,anawetsceptyczni.JakpodkreślaJ.P.Thomas[2009,
s.50],każdaosobanosiwsobiekombinacjętychrólimożewykazywaćróżne
ichcechywodmiennychsytuacjach.Zdaniemtegoautora,kombinacjatychcech
pozwalanaokreślenieczterechtypówosobniczych,którychzidentyfikowanie
zposzczególnymiuczestnikamiprocesukomunikowaniasięmożebyćprzydatne
wzarządzaniuwiedzą,zwłaszczawkształtowaniupożądanychzachowańorga-
nizacyjnych.Teczterytypyosobniczecharakteryzująsięspecyficznymidlanich
