Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Ostatnirozdziałpoświęciłemprowadzeniuterenowychbadańflorystycznych–
dzielęsięwnimswoimispostrzeżeniamiwtejdziedzinie.Wodróżnieniuodmetodyki
badańgeobotanicznych10,temattenniezostałdotądomówionywnaszejliteraturze.
Sięgajączjednejstronydonajstarszychopracowań,niewahałemsięjednocześnie
ukazywaćwzrastającejroliInternetu.Dziśzawieraonsamedanezielnikowe,awięc
dokumentujeróżnorodnośćbiologiczną,umożliwiaoglądanieokazówzabytkowych
(wtymtypównomenklatorycznych)orazudostępniaobszernemateriałymetodyczne
iźródłowedotyczącewykonywaniaiprzechowywaniawszelkichkolekcjibotanicznych.
Nanaszychbowiemoczachwciążwynajdywanesąnowerozwiązania,rodząsiękolejne
pomysłyipowstającoraztowiększeułatwieniatechniczne–przedewszystkimwdzie-
dziniekatalogowaniazbiorów,wymianyinformacjinaichtemat,identyfikacjigatunków
zużyciembazdanychoraztechnikzabezpieczaniazielników.
Wogólemożnazauważyć,żepublikowanieprzeróżnychmateriałówmetodycznych,
opisującychwarsztatposzczególnych,nawetbardzowąskichdyscyplinbotaniki,maza
granicążywątradycję,inaczejniżunas.Wpiśmiennictwieobcojęzycznymorazwzaso-
bachinternetowychspotykamywięclicznepraceocharakterzeporadnikowym,nakie-
rowanenarozbudzeniezainteresowańdanągrupąorganizmówizachęcającedobada-
niaichnawłasnąrękę,amatorsko–leczwsposóbpoprawnyiuświadomiony.Ponadto
wrenomowanychczasopismachbotanicznychnacałymświecieukazująsięczęstokrót-
kienotatkizdziedzinytechnikizbieraniaizielnikowaniaróżnychtaksonówroślinczy
grzybów,nawetpojedynczychrodzajów.Wreszcieistniejewielemateriałówocharakte-
rzenormatywnym,adresowanychdoochotników,którezakreślająramyichwspółpracy
zośrodkamibadawczymi.Współpracatawnajprostszejformiepoleganatym,żespe-
cjaliści–znawcydanychtaksonów–oferująmożliwośćkonsultowaniapoprawności
identyfikacjigatunków.Ponadtozachęcasięamatorówdodokumentowanialokalnej
różnorodnościbiologicznejprzezgromadzenieprawidłowospreparowanychokazów
przyrodniczychzprzeznaczeniemdozielnikówinstytucjonalnych.Rachunekkorzyści
jestwówczasobopólny:zjednejbowiemstronyuniwersytetyimuzeaprzyrodnicze
spełniająwtensposóbfunkcjeupowszechnianianauki,zdrugiej–ośrodkitepowięk-
szająwłasnekolekcjeiwzbogacająswąwiedzęolokalnychflorach.Naświeciejużdziś
propagujesięgromadzenieroślin,tylkobyzasilićzbioryzielnikówinstytucjonalnych,
niezaśnawłasnepotrzeby.Zagranicznezielniki,np.wUSAiAustralii,sąjednak
znacznieszerzejnastawionenakontaktiwymianęinformacjizbotanikamiamatorami.
Niektóredziałytychkolekcjimająnawetcharakterinstytucjiotwartychdlaspołeczeń-
stwa,nawzórbibliotekiczytelń.
Wtakichwarunkachstajesięoczywiste,żeamatorskiezbioryprzyrodniczetylko
wtedymogąspełniaćwiązanąznimifunkcję,jeślisąkolekcją„żywą”.Gdyzatem
poprawniewykonanyzielnik(amatorskilubstudencki)oddajużusługijakopomoc
samokształceniowa,powinienzacząćuczestniczyćwwymianieinformacjinaukowej–
czytojakodokument,czyteżsłużącjakopunktodniesieniawporównywaniupopraw-
nościidentyfikacjigatunków.Będzietowówczaswłaściwymistaledziałającymbodź-
cemdoracjonalnegopowiększaniazbioruinależytejtroskioniego–orazdodoskona-
leniawłasnejznajomościrośliniwiedzyolokalnejflorze.
10Por.FUKAREK1967orazPAWŁOWSKI1977.
