Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Krótkiewprowadzenie...
wszystkimjesttoobrazpewnegotypudziałalnościwykraczającejpozagra-
nicekonkretnychorganizacjiczyzawodów.Chociażosobyzaangażowane
wzarządzaniemiastemWarszawąmogąmiećwątpliwościcodoprzydatno-
ściopisuichwłasnegodziałania,głównymcelemprogramubadawczegobyła
możliwośćzestawieniaprocesów,któremiałymiejscewWarszawie,ztymi,
któremiałymiejscewinnychmiastachEuropyiświata.Niemamtunamy-
ślinaiwnegoocenianiawkategoriach„lepiejczyefektywniej”(azczyjego
punktuwidzenia?),alemożliwościwgląduwdoświadczenialudziparających
siępodobnymiproblemamiwinnymkontekście.Badaniateoretycznemogą
przyczynićsiędorozszerzeniaperspektywyplanistyczno-urbanistycznej
dziękiwłączeniunajnowszychpropozycjimiędzyinnymisocjologii,techno-
logiiiteoriiorganizacji.Badaniaterenowemogąprzyczynićsiędoskrócenia
cykluuczeniasię-dziękidoświadczeniuinnych,alerównieżdziękimożno-
ściwzbogaconejrefleksjinadwłasnymdziałaniem,jakiejdostarczaobserwa-
torzzewnątrz.
Metodologiaprzyjętawniniejszymprojekciedefiniujereprezentatyw-
nośćwyłączniewznaczeniupolitycznym:topojęcieodnosisiętotego,żenie-
którzyaktorzysąupoważnieni(lubuzurpująsobietoprawo)domówieniaza
innych(włączającautorkętegotekstu).Termintenzwyklejednakrozumia-
nyjestinaczej:wybraneprzykładymająreprezentowaćbadanąpopulację,
akryteriareprezentacjiustalanesąprzezregułystatystyki.Jesttooczywiście
konwencjajakwieleinnych,ostatniojednakzostałaonapoważniezakwestio-
nowana.„Populacja”,„próbka”i„typowość”sąkategoriamiwprowadzonymi
przezbadacza,anieistniejącymiwprzyrodzieaninawetwkulturze.Wszyst-
kieobiektyspołecznesąjednocześnieunikalneitypowe.
Niemapowoduutrzymywać,żeWarszawajestbardziejwyjątkowaniż
Berlin,SztokholmczyRzym,zwłaszczażemieszkańcydanegomiastazawsze
uważają,żeichjestunikalne.Ktomazatemdecydowaćotym,cojesttypowe,
acowyjątkowe?Koniecznebyłobygłosowanie-turystówalboekspertów,
tyle,żeobieopiniesąrówniemałoistotnedlasamychmieszkańców.
Lepiejjestwięczałożyć,żewszystkieobiektyspołeczne„re-prezentują”
kulturę,wktórejżyjemy,boniemogąreprezentowaćczegośinnego.Należy
więczamienićpytanie„czydanyobiektjestreprezentacyjnydlaswojejkla-
sy?”na„jakiaspektkulturypoznajemy,interesującsiędanymobiektem?”,
gdziekulturapojmowanajestwznaczeniuantropologicznymjakoczasowo
ograniczonaformażyciaspołecznego,awnaszychczasachglobalnaiskupio-
nawokółprocesówgospodarczych.
Pozostajejeszczejednoistotnezastrzeżeniezwolennikówkonwencjo-
nalnegosposobuuogólniania:„aleczymożnauczyćsięnaprzykładachwy-
jątkowych?”.Jaksięwydaje,nietylkomożna,alewręcztrzeba,bojestto
uczeniesięwyjątkowoefektywne.Typowośćwsensiepowtarzalnościjest
bardzopouczająca:pozwalanazrozumienieprzezgrupowanie,klasyfikację,
19
