Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wymamrotałcośpodnosem.
–Cotakiego?–zapytała.
Pociągnąłnosemdladodaniasobieodwagi.
–Powiedziałem,żebardziejniżjegoprzyjazdempowinnaśsię
przejmowaćwyskokamitwojegotatusia.Toonnamzrzuciłnagłowę
prawdziwykłopot,nietenfacet.
Twarzgospodynipoczerwieniała.Kucharkaskuliłasięnadkolejną
porcjąciastaizaczęłajeugniataćzniezwykłąintensywnością.
Mężczyznapodszedłdożony.Włożyłmłotekzapasekidelikatnie
wziąłjąwramiona.Odrzuciłatengest,więcgopowtórzył.Tymrazem
pozwoliłasięprzytulić.
–Nojuż,już...Żadnejwielkiejtragediiniebędzie–powiedział.
–Onzostanietutajtylkokilkadni.Zbliżasięrocznica.Chceposzukać
córki.
Prychnęła.
–Poszukać!Dobresobie!Widziałamwinternecie,jakjejszukał
przezostatniedwanaściemiesięcy!
–Każdyprzeżywatragedięposwojemu.
Odsunęłasięgwałtownieispojrzałananiegopodejrzliwie.
–Głupijesteś–stwierdziła.–Płotjużnaprawiłeś?
–Naprawiłem.
–Toteraztrzebasięzająćtraktorem.
–Acotamsiędzieje?
–Cośojcubuczy.
–Wuszachmubuczy.
–Poprostuzobacz,cotamsiędzieje.
–Dobra,dobra.
Kiedywyszedłzestajni,Arekciąglestałprzyswoimsamochodzie
naparkingu.Opierałsięoklapębagażnikaiwyciągałtwarzdosłońca.
Namomentichspojrzeniasięspotkały.Niewymienilijednakżadnego
