Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
DorzeczaAm’ahtan–tomI
sięjeźdźca.Byłtonajzwyczajniejwyglądającydorosłymężczyzna,
uzbrojonywkrótkioszczepzgrotemzbrązu.Jegoszatybyłyjednak
mocnoposzarpane,jakbyniedawnostoczyłzkimśwalkę,natomiast
jegotwarz–oszpeconawielomaróżnejwielkościszramami.
–Uciekajcie!–zawołał,gdyznalazłsięjużwystarczającoblisko,
jednocześniezwalniającprzytymgalop.Niechciał,byjegowierz-
chowiecniespostrzeżeniestratowałkogośnaśmierć.–Wracajciedo
swoichrodziców!Zbudźciecałąwioskęiuciekajcienałodzie!–krzy-
czał,kaszlącprzytymniemiłosiernie.–Nadchodzizniszczenie!Nasz
bógschodzinaziemię–dodałnaodchodne,wskazującpalcemna
wzgórzeidopieroterazcałagrupkazorientowałasię,żezeszczytu
wzniesieniaażkipiodjasnej,czerwonej,znaczniegroźniejwygląda-
jącejlawy.Zapewnedużobardziejniebezpiecznejodtej,którąbawili
sięprzezcałydzień.
Jeździecpogalopowałwdal,pozostawiajączasobącałązgraję
wkonsternacji,obserwującą,jaklawaspływapozboczuwulkanu,
awgóręunosząsięgęstekłębyczarnychchmur,opadającenadolinę.
Niktztegoluduniewidziałjeszczeażtakwielkiegowybuchu.Ba!
Niebyłimznanydotejporyżadenwybuch.Osiedlającsiętuprzed
laty,wielepokoleńwstecz,wzięlizapewnik,żeziejącaciepłemgóra
będzieichostoją.Tylkonielicznibyliwstaniewogólepojąć,czym
taknaprawdęjestwulkan.
–Górasięzapada!Mojababciamówiła,żetaksiękiedyśsta-
nie–powiedziałanajstarszazcałejzgraidziewczynka,ajejsłowa
wostatniejchwilizostałyprzerwaneprzezogłuszającyhukorazfalę
uderzeniową,któramomentalniepowaliławszystkichnaziemię.
Leżelitakchwilęogłuszeni,ażwkońcutasamadziewczynajako
pierwszawstała,otrzepałasięzpiachu,iignorującnieznośnypisk
wuszach,zaczęłabiecprzedsiebie,dokładniewtymsamymkierunku,
