Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(Kornhauser),urastajądorangimetatekstowychmetafor,
oddającychkoncepcjeestetyczneiświatopogląddanego
twórcy.Biegprzechodniaokazujesięrównocześnie
biegiemmyśli,smakowaniewiśniczyjabłka–deklaracją
miłościdoświatalubsłowa,poszukiwaniem„drugiej
przestrzeni”lubpróbązatrzymaniatejpierwszej,
zachwianierównowagioznaczaćmożeutratęrealnegolub
metafizycznegogruntupodnogami,aprzemierzanie
miasta,zamieszkiwanieblokuczykamienicy–
kształtowanieiodnajdywaniewłasnejtożsamości.
Nieprzypadkowoinaczejwyglądablokowyporanekdla
„wyprostowanego”i„latającego”podmiotuwierszy
zulicyLizbońskiej,inaczejdla„leżącego”
i„ukrzyżowanego”bohateraBarańczaka.Winnymrytmie
przemierzamiastoprzechodzieńWierzyńskiegoczy
Tuwima,inaczejidzieulicą„nagiczłowiekwśródmieściu”
Sterna,jeszczeinaczejwypada„biegcodzienny”przez
PoznańbohaterkitekstówLatawiec.Poszczególne
rozdziaływiążezesobąnajczęściejwłaśniemiejska
sceneriaiwspółczesnaproblematyka,leczprzede
wszystkimsamopisanieopartenazmysłach,zachęcające
równocześniedotakiejż„lektury
sensorycznej”9.W„sensualnejrywalizacji”spotykająsię
wosobnychtekstachPeiperiMiłosz,atakżeMiłosz
iSzymborska.Osobneinterpretacje,opróczautorki
Soli
,dostająBarańczakorazKorhnauser,któregowiersz
ukrywaswącielesnośćwciągubrzmieńipowtórzeńpod
pozornieniezaangażowanymwzmysły,prostymukładem
zdań.
Poezjajawisiętuzatemjako„zawikłanysplot
nadwrażliwości”(Stern)zarównoichtwórców,jak
iinterpretatorów.Jejbohaterowieto
homomovens
ismakoszesłów10,rewolucjoniściciałaiwiersza,którzy
nietylkopatrząimyślą,alerównieżczujązapomocą
poezji.Możnabowiempowtórzyćzadwoma
osobowościamipolskiejliteraturydwudziestegowieku:
„jesteśmytakulepieni,wpołowiezbezinteresownej
kontemplacji,iwpołowiezapetytu”–„literaturajestdla
znawcówdusz,dlabadaczydusz,dlasmakoszy
