Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pokasłującgruźliczymkaszlem.Dzisiajichniema.Zniknęlinajakimśzakręcie
historiialbomożewyzdrowieli.
Dzisiejsiartyścilatająwłasnymisamolotamiistudiująkursygiełdowe.Dzisiaj
sztukajestwielkimświatowymbiznesem.Sztukakosztujeogromnepieniądzei
przynosiogromnezyski.Czyłatwoprzychodzi,czyciężko,powinnaodtego
rozhisteryzowanegotłumutłoczącegosięwokółnaswyciągaćmiliony.
Cotuwięcgadaćosztuceambitnejalbobylejakiej.Cotuprawićointeligencji
artystycznejioniebezpieczeństwachrzemieślniczejsprawności.Patrzmynatych,co
robiąmajątkinaksiążkach,obrazachczysonatach,iuczmysiępilnieodnich.Może
oniwłaśniesąwposiadaniuowejtajemniczejinteligencji,tejcudownejdyspozycji
umysłowej,którabędzierządzićnowymwspaniałymświatemczłowieczejkultury.
*
Jatakżemiałemparęsukcesówwżyciu.Pamiętampewneznaczącezdarzeniez
końcalatsiedemdziesiątych,kiedywydałemmojąpowieśćBMałaApokalipsa”.
Wracamdodomuktóregośdnia,atuwproguczekanamnietrochęniespokojnażona
ipowiadami,żeodranadzwonidomniejakiśnieznany,mocnorozgorączkowany
jegomość.Przyznaję,żezrobiłomisiętrochęnieswojo.BMałaApokalipsa”,wydanaw
podziemiu,zostałaniezbytżyczliwieprzyjętaprzezówczesnewładze,aitakzwane
organa,czylipolicjapolityczna,miałydomniesporozastrzeżeń.Więcdosyć
niespokojnieczekałemnadzwonektelefonu,tymbardziej,żeotrzymywałemwtedy
sporonieprzyjemnychanonimówtądrogą.
Noiwreszciezadzwonił.Drżącąrękąpodniosłemsłuchawkęiusłyszałem
zdenerwowany,podniecony,prawiehisterycznygłosnieznajomegoczłowieka:
—PanieKonwicki,właśnieprzeczytałempańskąBMałąApokalipsę”.Podaje
panwniejreceptęnałupież.Aleprzyjednejzingrediencjiniemawartościwagowej.
Topewniebłądkorektorski,ajapotrzebujęnatychmiasttejrecepty.Dlamnieto
spraważyciaiśmierci.
Odetchnąłemzulgą,żetoniepogróżkaaniniezaproszenienarozmowę
ostrzegawczą.
—Możeaptekarzbędziewiedział?—powiadam.
—Aptekarzniechcezrobićrecepty.Domagasięprecyzyjnejmiarytego
jednegoskładnika.
—Alelekarz,mójprzyjaciel,którywystawiłtęreceptę,wyemigrowałnaZachód
pomarcu1968.
—Toniechpandoniegozadzwoniizapyta,bojasięzabiję.
—Spróbujęzadzwonić.Proszęzgłosićsięwieczorem.
Noizamówiłemrozmowęmiędzynarodową.Mójprzyjaciellekarzpodziesięciu
latachzapomniałjużopolskimłupieżuioswoichreceptach.Zwielkimtrudem,przy
mojejpomocy,jakośodtworzyłtęstarąreceptę,którązacytowałemlekkomyślniew
swojejksiążce.
Niewiem,czymojaksiążkaprzyczyniłasiędoobaleniatyranii,alenapewno
pomogłaszlachetnemurodakowiuwolnićsięodprzykrejdolegliwości.
Innyprzypadekpotwierdzamójniezwykłydarprofetyczny.Otóżciotka
pewnegoznajomegowypisałanakuponietotolotkaliczby,którejazaproponowałem
dograniaspołeczeństwupolskiemuwswojejpowieściBWniebowstąpienie”.Jakaż
byłamojaradość,kiedydowiedziałemsięwkilkamiesięcypóźniej,żedziękimoim
czarodziejskimliczbomczcigodnaciotkaznajomegowygrałastawkę.
Ajużnietakdawnootrzymałemliścikodszacownejstarszejpani,która
przeczytałaukogośmójBKalendarziklepsydrę”.Obsypującmnieniezasłużonymi
14
