Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
MyliłsięNicolasBoileau,kiedywswojejSztucepoetyckiej
pisał:
Przeznaszychzbożnychprzodkówteatrpogardzany,
RozrywkąweFrancjidługobyłnieznaną.
Pielgrzymów,powiadają,trupanieobyta,
Pierwszagraćzaczęładlaparyskichwidzów;
Iniemądrzetrwającwniezdarnymprostactwie,
Pobożniegrałaświętych,Dziewicę,PanaBoga.1
Trudnobyłobydziśutrzymywaćzateoretykiemklasycyzmu,
żeteatrśredniowiecznybyłprostackiinaiwny,prymitywny
iwulgarny.Przeciwnie,panujepowszechnazgodacodotego,
iżbyłonjednymznajciekawszychzjawiskliterackich,kul-
turalnychispołecznychtamtejepoki.Ajednak,mimonie-
słabnącegoodlatzainteresowaniakrytykówibadaczy,
którezaowocowałoniezliczonymipublikacjaminaukowymi
ipopularyzatorskimi,teatrtenpozostajedlanaswciąż
fiwielkimnieznajomym”,byprzytoczyćsformułowanieHen-
riRey-Flauda.
Jeślichcielibyśmywziąćpoduwagęsztukinapisanewję-
zykunarodowym,todramatjesttymrodzajemliterackim,
którywliteraturzefrancuskiejpojawiasięnajpóźniej,choć
maswojąprehistorię,wgłównejmierzezwiązanąztradycją
ustną.Niemaciągłościmiędzynimaklasycznymteatrem
łacińskim,toteżhistoriateatruwśredniowieczuokazujesię
