Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Słowowstępne
11
mająbyćprzedewszystkimwizualniedlawidzów.Znaczenietej
wizualnościzostajepodważonezasprawąnowychstrategiiarty-
stycznych,gdydoświadczeniepercepcyjnesamowsobiestajesię
przedmiotemsztuki.Postawionezostajepytanie,żebyćmoże,ma-
mytudoczynieniazezwrotemwobrębieperformatywności.
Natletychteoretycznychrozważańświetniewybrzmiewają
dwatekstydotyczącepraktykiteatrutańca,odwołującesiędonaj-
nowszychspektaklitanecznych.JuliaHoczykprzyglądasiępro-
blematycegenderowej,azwłaszczareprezentacjikobiecegociała
ikonstrukcjikobiecościwspektaklachpolskichartystektańca
współczesnego.PrzedstawieniaAnityWachiViaNegativy,Barba-
ryBujakowskiej,AgatySiniarskiejzostająprzeanalizowanewświe-
tleprzywołanychzagadnieńzpunktuwidzeniaperformatyki.Pre-
zentowaneprojektyartystycznestająsiępunktemwyjściado
rozważańopozycjikobietywświecie:okobieciejakoInnej,kwestii
jejpodmiotowości,emancypacji,cielesnościinagości,rólspołecz-
nychistereotypówspołeczno-kulturowychkształtującychjejwize-
runek.
NatomiastMagdalenaJuźwikprzedstawiaujęciecielesności
tancerza,któryprzekraczagraniceswojegowłasnegoułomnego
ciała,jakwprzypadkuniepełnosprawnejartystkiPiiLibickiej,która
wrazzJanuszemOrlikiemzrealizowałaspektaklExérèsemonobloc.
Badaczkaprezentujecharakterteatrufizycznego,podkreślając,że
taniecjesttutajefektemindywidualnychcechtancerza,apróba
stworzeniaunikatowegojęzykaruchuidziałaniezespołowetojedne
zważniejszychpunktówwyznaczającychobszarzainteresowańtego
typuteatru.Estetyzacjaciałazdeformowanegostajesiędlaniejnie-
zwykleważnymaspektemwspółczesnejperformatyki.M.Juźwik
wskazujeteżnaistotnąrolępredyspozycjiodbiorcy,któregopo-
winnacechowaćempatiaiwrażliwośćnainnośćwynikającązciele-
snejułomnościtancerza.Obieautorkipróbująnasprzekonać,że
wanalizowanychprzezniespektaklachmamydoczynieniawjed-
nymprzypadkuzperformowaniemkobiecości,wdrugimzper-
formatywnymprzekraczaniemgraniccielesnościtancerza.
