Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.Myślprzewodnia
Księgibądźjejbrak
Wliteraturzeegzegetyczno-teologicznejdominujądwa
podejściadoKsięgiKoheleta,jeślichodziojejmyśl
przewodnią.Wedługpierwszegoznich,wKsiędzenie
magłównejmyśliobejmującejcałościowysensprzekazu.
ZdanietopodzielaFranzDelitzsch,którywswoim
znanymegzegetycznymkomentarzustwierdza,żenie
masensu,abywcałościKsięgidopatrywaćsięjedności
myślowejbądźjakiegoścałościowego,obejmującego
planu29.Potejsamejliniiidącikomentatorzy,którzy
albokładąnacisknaposzczególnesentencje,niewidząc
jednakpomiędzynimijednoznacznegozwiązku,ajedynie
ewolucjęmyśliwobrębieposzczególnychfragmentów
Księgi,albouważają,żeKsięganiejestbezsensownym
zbioremaforyzmów,leczmapewienukład,któryjednak
wprowadzonyzostałprzezpóźniejszegojejredaktora,
aniesamegoAutora.Przyjmujesięwówczas,żeaktualna
formaKsięginiejestdziełemjednegoAutora,lecz
opracowaniemstarszegotekstu.Mamytutajdoczynienia
zanalogiądostarożytnegolubśredniowiecznegorękopisu
napisanegonapergaminie,zktóregowytartotekst
pierwotny,zapisanonowymtekstem,przezktórego
przebijasiętekststary.PrzyKsiędzeKoheletaistotnyjest