Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PRZEDMOWA
„Maximadebeturpueroreventia”
Imtenpodręcznik
poświęcam
JlCzernik
DrodzyKoledzy
OddającwWaszeręcetenpodręcznikchirurgiidziecięcejzdajęsobiedoskonale
sprawę,żekażdetegotypuopracowaniejużwchwilipowstaniapomysłu,niezależ-
nieoddłuższegoczykrótszegocykluedytorskiego,jestopóźnione.Związanetojest
zniezwykleszybkimrozwojemnaukiitechnikdyscyplinpodstawowychiichprze-
łożeniemnanaukistosowane.Jestrównieżzrozumiałe,żeżadenpodręcznikniejest
wstanieprzedstawićwsposóbwyczerpującycałościproblemów,którymizajmuje
sięchirurgiadziecięca.Nawettzw.klasykawymagastałegouzupełnianiawiado-
mościzinnychźródełzpowoducorazlepszegopoznawaniapatogenezyschorzeń
chirurgicznych.Jednakniezawszesąonedostępneszerokiemuogółowizaintereso-
wanychchirurgiądziecięcą,przedewszystkimchirurgomdziecięcym,chirurgom
ogólnym,anestezjologom,wreszciemłodzieżyakademickiejuczelnimedycznych.
Wielkązachętąipoważnymargumentemdopodjęciapracnadpodręcznikiembyło
moje10-letniedoświadczeniewprzewodniczeniukomisjomegzaminacyjnymna
IIstopieńspecjalizacji.Pragnąłem,abywspółautoramipodręcznikabyliKoledzyze
wszystkichpolskichośrodkówakademickichchirurgiidziecięcejorazwybitnispe-
cjaliścizinnychpokrewnychdziedzin.WszystkimWspółautorompragnębardzo
serdeczniepodziękowaćzatrudwłożonywopracowanieichrozdziałów.
Moimpragnieniembyłooddaniepodręcznikawręcechirurgówdziecięcych
podczasXIZjazduChirurgówDziecięcych,któryodbyłsięweWrocławiuwe
wrześniu2003roku.Niestety,zwieluprzyczyndoszłodoznacznegoopóźnienia
druku.Niemniejżywięgłębokąnadzieję,żetoopracowanieprzeznajbliższekilka
latbędziedobrzesłużyłomłodymKolegom,cobyłogłównymmotywempodjętych
działań.
WtymmiejscuchcępodziękowaćmoimKolegomzKliniki,Paniprof.drhab.
KrystynieSawicz-Birkowskiejorazdr.hab.med.MaciejowiBagłajowi,bezktórych
pomocyprzygotowaniemanuskryptubyłobyniemożliwe.
VII
