Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Niniverwtwarz.
–Seanzawiadomił,żezpanemNolanemjestgorzej
niżzwykle.Ciskagromy,pomstujeniczymopętany.
Bradshaw,Forrester,PhelpsiCanningteżtamsą.
Wszyscyuważają,żemusipaniprzyjechać.
NiniverpatrzyłanaFergusona,przyjmując
doświadomościjegosłowa,icoonewistocieznaczą.
KrótkopośmierciichojcaNolanwspiąłsiękonno
nawąskiwystępskalnypozachodniejstronieCoran
ofPortmark,jednegozniższychszczytówpasma
wzachodniejczęściziemCarricków.Okolicabyła
niezamieszkana,dlategoSean,głównykoniuszy,śledził
gonaodległość.Doniósł,żeNolanusiadłnapółce
skalnejipatrzyłwprzestrzeń.Miałrozległywidok
naLochDoonipasmoRhinnsofKells,wszyscywięc
przypuszczali,żepojechałodprężyćsięipomyśleć.
PoczątkowoNolanbywałnaCoranofPortmark
odczasudoczasu,alekiedyzacząłtamjeździć
cotydzień,apotemdwarazywtygodniu,Seanznów
postanowiłgośledzić.Stokwzgórzabyłmocno
pofałdowany,copozwalałokoniuszemupodejśćnatyle
blisko,byobserwowaćNolanazukrycia–isłyszeć,
comówi,gdyjegowyprawystałysięcodziennąrutyną
igdyzacząłperorowaćnagłos.
Późniejzacząłurągać.
Wkońcudoszłodotego,żewpadałwdzikąfurię.
Kierowałswązłośćprzeciwnajstarszemubratu
Nigelowi,któregouznanozaoczniewinnymotrucia
własnegoojcaiktórydodatkowobyłpodejrzany
ozabiciedwóchkobietzklanu.Wydanolistgończy,
leczNigelzniknąłbezśladu;sądzono,żewsiadł
