Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
B.Dymara,A.Górniok-Naglik,J.Uchyła-Zroski,Dzieckowświeciezabawy.Zabawa...,Kraków2009
ISBN:978-83-7850-341-5,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2009
24CzęśćpierwszaBronisławaDymara,Zabawa,radośćiszczęściewliteraturze...
nBardzodługadodajepoprzeczytaniuwierszauczeń-poetaale...widać
mojejmamynóżki”.
Specyfikaspołecznychkontaktówdziecka
Wnajmłodszymwiekuzachowaniadzieckanzmierzają”dozwróceniauwagi
dorosłych,skupieniasięnajegoosobie.Dziecięcyegotyzmjużwwiekuprzed-
szkolnymstopniowoustępujenarzeczchęciwspólnegodziałaniazrówieśnika-
miidorosłymi.Rozwijającasięzdolnośćdodecentracjiwsferze
intelektualnej,przeradzasięwpotrzebęprzebywania,apotemwpotrzebę
współbyciazinnymi.Kategoriawspółbyciajestbardziejbezinteresowna
odnarzucanychprzezdorosłychdzieciompraczespołowych15.Dzieciimłodzież
wstarszymwiekuszkolnym(10–20lat)charakteryzujechęćbyciazinnymi.Kole-
żeństwo,przyjaźń,paczka,zrzeszaniesiędlarealizacjiwspólnychcelów,odgrywają
ważnąrolę.Teprospołecznetendencje,wwarunkachswobodyiautokreacjistać
sięmogąfundamentemdialogu,więzi,słowemżyczliwejprzestrzeniinterperso-
nalnej.Wowejprzestrzenirodząsięczęstoniezwykłepomysły,przekraczające
standardyobowiązkówszkolnych,abędącepodstawąorganizowaniaspotkańto-
warzyskich,sportowych,artystycznych,turystycznych,poznawczych,wktórych
zanikagranicapomiędzypracąizabawą,apojęciewolnegoczasuuzyskujenowe,
prawdziwieludzkiewymiary16,copostaramysięprzybliżyć,konstruujączestawyzajęć
oradości,tańcuizabawie.
Dziecięcespotkaniazeświatemprzyrodyisztuki
Dziecięcośćprzejawiasięwbezpośrednich,naturalnych,czasemżywiołowych
kontaktachdzieckazeświatemprzyrodyiwytworamisztuki.Chociażkontaktyte
odbywająsięnajpierwgłównienapodłożuemocjonalnym,awięclubieniatakich
lubinnychzwierząt,drzew,kwiatówitp.,mająoneistotnywpływnaintelektu-
alnyijęzykowyrozwójdziecka.Dzieckobawisię,rozmawiającze
zwierzętami,krzewami,drzewamiikwiatami.
Jegorozmowyzezjawiskamiprzyrody:burzą,deszczem,tęczątotypowe
kontaktypierwotne,niekiedyocharakterzemagicznym
15Wpraktyceniektórychszkółpomijasiępotrzebęwyboruprzezdzieckozespołu,ławki,miejsca
dopracy.Inaczejjestwpropagowanymprzezemnieod40latuczeniusięnauczaniukompleksowym,
któregopodstawęstanowipracawzespołach,opartanarotacjipełnionych
wniejzadań,dającychkażdemudzieckuszansębyciaiczłonkiemzespołu,ijegoprzywódcą;
bibliotekarzem,dziennikarzem,ogrodnikiemitd.Wtychrolachnabywaonoróżnorodneumiejętno-
ści.Szerzejpiszęotymwksiążkach:Dzieckowświecieedukacji,Impuls,Kraków2008,2009,atakże
wwieluinnychtomachseriiN–N,zob.m.in.Przestrzenieobszaryintegracjiaformywspółdziałania...,
dz.cyt.,s.117–148.
16Zob.D.Tuohy:Duszaszkoły:otym,cosprzyjazamianieirozwojowi,tłum.K.Kruszewski,PWN,
Warszawa2002,s.31–33i181–186;B.Dymara:Czasjakowartośćwżyciudorosłychidzieci[w:]
B.Dymara(red.):Dzieckowświecierodziny,Impuls,Kraków1998,s.31–54.