Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
3.Międzykulturąjęzyka
alingwistykąnormatywną
41
Wpowszechnymrozumieniukulturęjęzykauznajesięprzede
wszystkimzapopularyzatorskądziałalnośćjęzykoznawców,którzyzresztą
sięodtakiejdziałalnościnieodżegnują,uważającjązaspołecznyobowią-
zek.Zauważmyjednak,żepopularyzowaniewiedzyojęzykujestwodróż-
nieniuodpopularyzacjiinnychdziedzinwiedzyszczególnietrudneconaj-
mniejzdwóchpowodów.Pierwszyznichtoten,żezarównoprzedmiotem
opisu,jakijegonarzędziemjestwłaśniejęzyk.Drugi–toprzełożenieter-
minologiiinaukowegosystemupojęćnajęzykpopularny,dostępnyjego
przeciętnemuużytkownikowi.Możnabytookreślićjakomówieniezro-
zumiałym,awięcuproszczonymmetajęzykiem.Wobectegonatychmiast
rodzisiępytanieomożliwośćzrozumiałegometajęzyka.
Mówiącojęzykupopularnonaukowym,należystwierdzićrzecz
oczywistą,iżnieistnieją,bowtedytracąswójcharakter,wypowiedzi
popularnonaukoweniezrozumiałe,aściślejrzeczujmując–niemające
odbiorców.Zpunktuwidzeniateoriikomunikowaniadotyczytotakże
wszelkichinnychwypowiedzi.Zatemkomunikatnaukowy,podobnie
jakinnekomunikaty,musimiećodbiorcę,cowynikazsamejjegoisto-
tyijestjegocechądefinicyjną.Możnapowiedzieć,przytaczającsłowa
F.Gruczy,że„wypowiedzinaukowemająznaczeniejedyniezpunktu
widzeniarozumiejącegojeodbiorcy”42.
41TenrozdziałjestprzedrukiemartykułuMiędzykulturąjęzykaalingwistykąnorma-
tywną[w:]Otrudnymłatwo,red.J.MiodekiM.Zaśko-Zielińska,Wrocław2002,s.32–39.
42F.Grucza,Zagadnieniametalingwistyki,Warszawa1983,s.61.
