Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
chodów9czylizyskukrańcowego.Przedsiębiorcabędziezwiększałprodukcję
domomentu9gdyprzychódzdodatkowejjednostkibędzieprzewyższałkoszt
wytworzeniatejjednostki.Warunkirównowagiwymuszają9żekażdypro-
ducent9maksymalizujączysk9doprowadzizyskkrańcowydozera.Spowoduje
to9żewdługimokresiewwarunkachdoskonałejkonkurencjizyskekonomicz-
nyrównieżwyniesiezero9doprowadzającsystemdorównowagi.Wobec
tegowarunkiemrównowagijestzrównaniesięcenwszystkichwytwarzanych
dóbrzkosztamiichprodukcji.Walrasprzedstawiłukładrównańrównowagi9
wktórymokreśliłnkcendóbrkonsumpcyjnychpiinkwielkościprodukcji
qi9(i=19…9nk)9npcendóbrprodukcyjnychPjinpwielkościprodukcji
Qj9(j=19…9np)oraznknpwspółczynnikówtechnicznycheij(oznaczających
ilośćj-tegodobraprodukcyjnegopotrzebnegodowytworzeniajednostkii-tego
dobrakonsumpcyjnego).Uwzględniłrównieżwarunek9żecenęmożnazdefi-
niowaćjakorelacjęmiędzydobrami9coskutkowałozałożeniem9żecenadobra
nkmożeprzykładowowynosić1.DlatakprzyjętychzałożeńWalrasotrzymał
nkrównańpopytudóbrkonsumpcyjnych9nkrównańkosztówtychdóbr9
nprównańrównowagipodażydóbrprodukcyjnych9nprównańwarunkówrówno-
wagi9abywszystkiedobraprodukcyjnebyłyzużytewprodukcjioraznknp
równańwyrażającychmożliwościsubstytucjitechnicznejijednorównanieza-
leżne.Wsumieliczbarównańjestojednowiększaodliczbyniewiadomych9co
pozwoliuwzględnićpewnezależnościmakroekonomiczne9adocelowoumożli-
wirozwiązanieopisanegoukładurównań.NatejpodstawieWalrasstwierdził9że
równowagaogólnajestmożliwa.
Wald(1936)wykazał9żetakasamaliczbarównańconiewiadomychjest
tylkowarunkiemkoniecznymistnieniarównowagiogólnej.Warunkiwystar-
czającerównowagiogólnejsformułowaliArrowiDebreu(1954).
VilfredoPareto(1897)zaproponowałnowąteoriędefiniującąoptimum
ekonomiczne.Paretoodrzuciłwcześniejszepojęciadobrobytuogólnegobę-
dącegosumąarytmetycznądobrobytówindywidualnych.ZałożeniaParetasą
następujące:
a)jednostkiindywidualnieokreślająswójdobrobyt9
b)dobrobytglobalnywyznaczajądobrobytyindywidualne9
c)każdajednostkamawłasnąfunkcjędobrobytu9nieporównywalnązinnymi.
Paretostwierdził9żejeżeliniemożnazwiększyćdobrobytujednejjed-
nostkibezzmniejszeniadobrobytuinnejjednostki9tozostajeosiągnięteopti-
mumekonomiczne.Dąbrowski(2009)twierdzi9żesytuacjaoptymalnawsen-
sieParetojestniejednoznaczna9gdyżistniejenieskończeniewielestanóweko-
nomicznychwyczerpaniamożliwościpoprawysytuacjidanejjednostkibez
pogarszaniasytuacjiinnejjednostki.Nojszewska(1993)twierdzi9żeniemoż-
nawyznaczyćwsposóbjednoznacznyoptimumParetodlagospodarki9gdyż
25
