Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Antropologiatotakżesamobójstwofilozofii,bowiemgdytaostatniaprzyj-
mujepostaćtejpierwszej,musizaniknąćjakodociekaniebyciaijegoprawdy,zaś
filozoficznynamysłmusipopaśćwantropologicznybezmysł-takiotowniosek
zdajesiępłynąćzHeideggerowskichrozważańnatematantropologii.Wświet-
leprzytoczonychiomawianychtufragmentówswychtekstówHeideggerjawi
sięraczejjakofilozofszukającydrógpowrotudoźródłowejpostacibycia,nie
zaśjakofilozofróżnicy,jakwinterpretacjachpoststrukturalistycznychfilozofów
francuskich,czyteżjakomyślicielzmierzchuiodejściabyciawepocepóźnej
nowoczesności,jaknp.winterpretacjiVattima.Oczywiście,niejestrzecząko-
niecznąpodzielaćwcałejrozciągłościHeideggerowskikrytycyzmwobecantro-
pologii.Wydajesięonnawetnadmiernyiniedokońcauzasadniony,ponieważ
stosunekHeideggeradonihilizmuicałejmetafizykipozwalanapotraktowanie
takżeantropologiinietylejakozjawiskanegatywnego,którenależystaraćsięza
wszelkącenęprzezwyciężyćczyznieść(wznaczeniuÜberwindung),ilejakonie-
zbywalnej,nawetjeślikłopotliwej,częścimyślowegospadkunaszejkultury,który
należyprzeboleć(wznaczeniuVerwindung).
Krótkarozprawapomiędzyantropologiem
ahermeneutą(radykalnym)
Tym,cowrozważaniachautoraZnakówdrogiwydajesięnajwartościowsze,jest
dobitnewskazaniefaktu,żeniezbywalnedziedzictwoantropologiistanowicała
zachodniatradycjametafizycznazjejprzemocą,októrejpisaliLevinasiDerrida,
fundamentalizmem(rozumianymjakogestfundowania,gruntowania,szukania
podstawy),subiektywnością,azkonieczności-takżenmocnym”epistemolo-
gicznympodmiotemtradycjipokartezjańskiejwróżnychjejodmianach.Rodzi
siętuodrazupytanieiwątpliwość,wjakimstopniutefilozoficznediagnozyHei-
deggeramożnaodnieśćdokonkretnych,npozytywnych”postaciantropologii-
antropologiikulturyczyliteratury.Zasadnąjednakwydajesięwstępnateza,że
teostatniesąnaswójsposóbuwikłanewtesamepodwójnezwiązkizmetafizyką
ijejróżnymipostaciami,tzn.pozorniejąprzezwyciężają,gdytymczasemwisto-
cieumacniająjąiprzedłużająjejżywotwnowej,zakamuflowanejformie.
PróbąnodniesieniakoncepcjiontologicznychHeideggeradoanalizywspół-
czesnegodoświadczeniacywilizacyjnegoikulturowegojestszkicVattimaHerme-
neutykaiantropologia21,poświęconyanaliziezwiązkówontologiihermeneutycz-
nej,powołującejsięnamyślHeideggera,jużniezantropologiąwogóle,leczzjej
konkretnąodmianą-zewspółczesnąantropologiąkultury.Vattimopodejmuje
byćsędziąnadwszelkimbytemijegobyciem,inamocytegosędziostwa,zpozycjibezwarunko-
wejpewności,rozstrzygaćoobiektywnościprzedmiotów”(s.135).
21ZawartymwksiążceKoniecnowoczesności,przeł.M.Surma-Gawłowska,Kraków2006.
20
