Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Wiedziałem,żewkońcuzechcesztozrobić.Myślę,żejesteś
szalona,alegdziety,tamija…
Trzymającsięzaręce,ruszyliwstronęmiasteczka,niezastanawiając
się,cozrobiąijakodnajdąowątajemnicząkamienicę,gdyjużdotrą
doKrakowa.
2.Berlin
OśmioletniArielHalpernstanąłnadrewnianymzydelkuiwyjrzał
przezmikroskopijneokienkopiwniczne.
–Jakładnieświecisłońce.Dlaczegoniemożemywyjść
napodwórko?–zapytałżałośnie.
–Niewychylajsię,Ariel,bojeszczecięktośzobaczy
–odpowiedziałIzaak,którymiałjużdwanaścielatiodkądrozdzielono
ichzrodzicami,czułsięodpowiedzialnyzasiebieibrata.–Jeśli
wyjdziemynadwór,zabijąnas.
–Takjakmamę,tatęiEsterę?
–Nie,nasirodziceiEsterkażyją.Słyszałem,żezapłacilijednemu
człowiekowi,żebyichwywiózłzNiemiecwbezpiecznemiejsce
–cierpliwieodpowiadałIzaak.
–Dlaczego?–Arielniedawałzawygraną.
MłodszyzbraciHalpernówniemógłogarnąćswoimdziecięcym
umysłem,żetrzebauciekaćiukrywaćsię,nawetjeśliniezrobiłosię
niczegozłego.Izaakteżniepojmowałdokońcategocałego
zamieszanawokółŻydów,alejeśliojcieckazałuciekać,topoprostu
należałotozrobić.Onpamiętałjeszczeczasy,gdyczułsiębezpiecznie
ipotrafiłprzypomniećsobiedostatnieżycie,jakiewiedli,pokójpełny
zabawek,przedstawieniawteatrzykukukiełkowymiprzejażdżki
nakucyku.Potemcośzaczęłosięzmieniać.Nierozumiałdlaczego,ale
pewnegodnia,gdysiedziałwwarsztaciedziadka,ktośwybił
kamieniemokno,anaścianachsklepupojawiłysięjakieśnapisy,
októrychjegoojciecpowiedziałjedynie,żesąobrzydliwe.
***
Zapamiętałbardzodokładnietendzień,bobyłownimcoś
symbolicznego.Dziadekpokazywałmuwtedynajpiękniejszekamienie
Halpernów.Naaksamitnejchuścieleżałyrubiny,szmaragdyibrylanty.
Każdyztychokazówmiałswojąhistorię,którąbarwnieopowiadał
dziadek,dziękiczemuIzaakmógłprzenieśćsięwswojejwyobraźni
dogorącejAfrykialbopoczućchłóddalekiejSyberii.Kamienie
mieniłysięwpromieniachsłońcawpadającychprzezdużeokna.
