Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jakośćżyciamłodzieży
39
fakt,żePolskawrankinguzajęłaprzedostatniemiejsce(przedRumunią).
Wporównaniuzobiektywnymiwskaźnikamijakościżycia,wwynikudo-
konanejprzezdzieciimłodzieżsubiektywnejocenyzadowoleniazżycia
Polskaspadłao7miejsc,awskaźnikwysokiejsatysfakcjizżyciamieścisię
napoziomieponiżej80%(UNICEF2013).
Aktualnienotujesięwzrostzainteresowaniabadaczyzagadnieniemdo-
świadczaniajakościżyciaprzezniepełnoletnichpacjentów.Pomimoza-
awansowanychjużbadańwtymzakresie,przeprowadzanychwkrajach
wysokorozwiniętych(zob.UNICEF2007,2013),problemypomiaru
ianalizyjakościżycianadalpozostająnierozstrzygnięte.Wzwiązkuztym,
powstałymodelejakościżyciaspecyficznedlatejgrupywiekowej.Cowię-
cej,istniejeciągłezapotrzebowanienanowenarzędziapomiaruwrażliwe
nazmianypojawiającesięwtrakcierozwojuimodelebadańdotyczących
poruszanejproblematyki.Ważnejestrównieżpotwierdzenie,czymode-
le,którezostałyutworzonekilkanaścielattemu,nadalpozostająaktualne.
Wtrakciepracnadopracowaniemmodelidobadańjakościżycia,ana-
stępnieichweryfikacjiempirycznej,niewolnozagubićnajwyższegocelu
tegotypudociekań.Zadaniembadańnadjakościążyciaudziecijestnie
tylkowąskopojętepodniesieniejakościżyciawzwiązkuzkontrolowaniem
objawówchoroby,aleprzedewszystkimzapewnieniepoczuciazadowole-
niazżyciawszerokimrozumieniu,którepodejmujeproblemzapewnienia
optymalnychwarunkówdorozwojupoprzezzaspokajaniepotrzebemocjo-
nalnych,społecznychczyduchowych,zarównosamegodziecka,jakijego
rodziny(Oleś2005,s.84).
Niedoskonałośćaktualnejrefleksjinatematpoczuciajakościżyciaado-
lescentówwynikazjeszczeniedostatecznychbadańikoncepcjiteoretycz-
nychwyjaśniającychproblemyzwiązanezespecyfikąrozwojową.Warto
więcbadaćjakośćżyciamłodzieży,gdyżkwestietedotychczasniezostały
dokońcapoznane.
2.2.EuropejskimodeljakościżyciaKIDSCREEN
Jakośćżyciauwarunkowanastanemzdrowiaudzieciimłodzieżytosta-
lerozwijającysięobszarbadawczy.Wostatnichlatachwzrosłoznaczenie
badań,gdyżzwiększyłysięmożliwościwykorzystaniauzyskanychdzia-
łańnietylkowpraktyceklinicznej,alerównieżwbudowaniuodpowied-
nichprogramówprofilaktycznych.Potencjałtkwiącywwiedzynatemat