Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Aereperennius
(kiedylatowłaśnieminęło)
WsłynnymateńskimliścieHyperionpisał:„Owowielkiesłowo
Heraklitaένδιαφερόνέαυτψ(jednośćsamawsobiesprzeczna)zaiste
mógłtylkoGrekwynaleźć,gdyżjesttoistotapięknaizanimtegonie
odkryto,niemogłaistniećżadnafilozofia”7.Istotapiękna,zjednej
strony,żywoobchodzipoetęiartystę,tymbowiemmabyćpoezja,
jednościąicałością,wktórejłączysięto,co„samowsobie”
różne8.Zdrugiejstrony,ostatniezdaniaHyperionamówiąożyciu:
„Dysonanseświatasąjaksprzeczkizakochanych.Pojednanietkwi
pośrodkukłótni,acorozłączone,znówsięodnajduje.Rozdzielająsię
ipowracajądosercaarterieiwszystkowokółjestjednymwiecznym
płonącymżyciem”9.
Jedno,coróżnejestsamowsobie,jedność,którazawierawsobie
różnice,dotyczyzarównoliteratury,jakiżycia.Spektakularnie
ilustrujetowierszożyciu,którydzielisięnadwiestrofy,olecie
izimie,antypodycznieróżnychporachroku,czyli,jużnapierwszyrzut
oka,ometaforycznychobrazachżyciawdwóchprzeciwstawnych
odsłonach.Ajednaktenibyoczywistewnioskibudządyskomfort,
boHölderlinowskaróżnicaniepoleganaprzeciwstawieniubieli
iczerni,tezyiantytezy–nasprzeczności,którącałośćzamyka
wsobie.Owaróżnicaczyściślej–odróżnioneczęściwchodzą
zcałościąwrelację,poddająsięjednoczącemudziałaniu,ale
iwpływająnanie.Sygnalizujetojużtytułwiersza:Połowa
życia,awięcnieśrodekżycia(późnoletniśrodekcyklurocznego
międzywiosnąazimą),leczczęśćwobeccałości.Środekjestpunktem
naliniiiniewchodzizlinią–czy,jakwwypadkumetaforyżycia,
zodcinkiem–wżadnestosunki.Natomiastpołowaodcinkaowszem,
pozostajewjakimśstosunkuidocałości,idodrugiejpołowy.Można
teżjużnawstępieostrożniepowiedzieć,żepołowy,jakkolwiekróżne,
