Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Himalajów,corazbardziejpragnącstaćsiędziennikarką,robićfilmy.
Pasjaideterminacjasprawiły,żetosięszybkoziściło.Przeztych
kilkadziesiątlatudałomisięzrealizowaćokołopięćdziesięciufilmów
podróżniczych,eksploracyjnych,sportowych.
WAfganistaniebyłamdwanaścierazy,acelemmojejostatniej
wyprawybyłoodnalezienieafgańskichprzyjaciółpodwudziestutrzech
latachwojny.Wiedziałam,żemuszętampojechać.Wreszcieudało
misięnamówićnaudzieleniemiwsparciaredakcjępublicystyki
wTelewizjiPolskiej.Dostałamzlecenie.Ograniczeniabudżetowe
zmusiłymniedosamotnejpodróży.Niedostałamanioperatora,ani
kogokolwiekdopomocywpracynamiejscu.Aleudałosię!
PrzyleciałamdoKabuluzwielomakilogramamibagażu
filmowego.NajpierwmieszkałamwwojskowejbazieBagram.
Wtowarzystwiepolskichsaperówzaczynałampoznawaćnajwiększe
niebezpieczeństwoAfganistanu–polaminowe.Przeszłamszkolenie,
któreprzesądziłootym,żewróciłam,żeudałomisięprzeżyćmoją
szalonąwyprawę.Wedługwyliczeńsaperównaterenietegokraju
założonychbyłobliskodziesięćmilionówmin.
Trudnosobiewyobrazić,jaktojestznaleźćsięnaterenie
zaminowanym.Tegouczucianiedasięopisać.Trzebasięotrzeć
ośmierć,abytozrozumieć.Muszęprzyznać,żejeszczenigdynie
byłamtakbliskośmiercijakwtedy,kiedyweszłambezwiednienapole
minowe.Takgęstozaminowane,żeniktodwielulatnieodważyłsię
tamchodzić.Jaotymniewiedziałam.
WracaliśmyumęczenifilmowaniemzHindukuszu.Nawyboistej
drodzeszarpałodżipemwewszystkiestrony,ajasiedziałamnapace.
Umówiłamsięzkierowcą,żekiedyzobaczęcośszczególnie
interesującego,będęstukaćwdachszoferki,żebymmogłazeskoczyć
ifilmować.Czasubyłomało,bomusieliśmydotrzećdoKabuluprzed
zapadnięciemzmroku,żebyuniknąćryzykanocnegonapadu.Często
sięzatrzymywaliśmy,bozależałominaciekawychujęciach,
