Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PozostajęwdzięcznySzanownejPanizaJejdziałania
wdobrejwierze,którychbyłemświadkiem.
Zniewymownymuniżeniem,
ErichGeiringer
Postawaposłusznegouniżenianietrwałajednakdługo–
młodzipobralisięwroku1923,zaśmłodejparypełno
byłowmieście.Jeśliktośmógłbyznówsięnanich
natknąć,jakprzechadzająsięwzdłużRingstrasse,czyteż
wędrująwgórachlubsącząwino,zasiadającwraz
zprzyjaciółmiwjednymzwielu,modnychwówczas,
serwującychmłodewinoogródków,niewątpliwie
wrażeniewyniesioneztakiegospotkanianieróżniłobysię
odmoichwspomnień.
Mójojciecbyłczłowiekiemenergicznym,zaś
usposobieniemiałpogodne.Byłciepłyiczarujący.Zanim
jeszcze,pośmiercidziadkawroku1924,przejąłfabrykę
obuwia,studiowałnaUniwersytecieWiedeńskim.Moja
mamaniewykazywałaażtakiegozainteresowania
sportemczyrekreacjąwterenie,jaktomiałomiejsce
wprzypadkutaty,gdyżnieporównaniebardziej
fascynowałojąsłuchaniemuzyki,granapianinie,czyteż
spędzanieczasuwlicznymrodzinnymgronie.
Obojejednakmieliniezwykłewyczuciestylu.Marynarki
ojcacechowałysięnienagannymkrojemdomumody
SavileRow
,ajeślichodzioupodobaniedoróżowych
koszul,towyprzedziłtrend,którymiałnadejśćznacznie
później.Mamienigdyniezdarzyłosięutracićaury
szykownejelegancji,nawetwtedy,gdyzaryzykowała